«ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΙΣΛΑΜ»: ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ (4 Απριλίου «2012»)
Δελτίο Τύπου 252/9.4.2012
Στις 4 Απριλίου «2012» σε αίθουσα του ξενοδοχείου «Novus» έλαβε χώρα, παρουσία 200 περίπου θεατών, μία δημόσια αντιπαράθεση θέσεων μεταξύ Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, Ορθόδοξου Χριστιανισμού και Ισλάμ με τίτλο «Ελληνισμός, Χριστιανισμός, Ισλάμ. Τι προσέφεραν και ποιες οι διαφορές τους». Τον εθνικό Ελληνισμό και την Ελληνική Εθνική Θρησκεία εκπροσώπησε ο Γενικός Γραμματέας του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών Βλάσης Ρασσιάς, τον ορθόδοξο Χριστιανισμό ο Δημήτριος Αθανασίου, πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και μεταπτυχιακός φοιτητής του Ε.Α.Π. στο πρόγραμμα «Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία» και το Ισλάμ ο Άχμαντ Ελντίν, ιδρυτής, διαχειριστής και αρθρογράφος του islamforgreeks.org., στέλεχος του καλέσματος του Ισλάμ (Dai-Daee) στην Ελλάδα.
Στην πρώτη φάση της αντιπαράθεσης, όπου ο κάθε ομιλητής παρουσίασε επί ημίωρο περίπου τα νομιζόμενα της δικής του Θρησκείας, όπως ήταν αναμενόμενο, ο ελληνικός Ορθός Λόγος συγκρίθηκε με την αποκαλυπτική ακαταληψία των μονοθεϊστών και έγινε για μία ακόμη φορά σαφές ότι πρόκειται περί δύο εντελώς διαφορετικών κόσμων, με αντιδιαμετρικές αντιλήψεις περί του Κόσμου, των Θεών, των αφηρημένων εννοιών και, εν τέλει, του ανθρώπου.
Αντίθετα από τον εκπρόσωπο της Εθνικής Ελληνικής πλευράς που περιορίστηκε στο να παρουσιάσει την κοσμοαντίληψη και τα θρησκευτικά νομιζόμενα του Ελληνικού Εθνισμού, ο εκπρόσωπος του Ισλάμ αναλώθηκε στη γνωστή και άκαμπτη μονοπώληση της «Αλήθειας» από τον συγγραφέα του Κορανίου, ο δε εκπρόσωπος του Χριστιανισμού (που στο ιστολόγιό του μετά από λίγες ημέρες έκρινε και τις δύο ομιλίες των αντιπάλων του ως «εκτός θέματος»!) αναλώθηκε στην επίσης γνωστή (και όλως βαρετή) χριστιανική τσιτατολογία («λέει ο Παύλος», «λέει ο Μέγας Βασίλειος», κ.λπ.) με αλλεπάλληλες, έως εναγώνιες, ετεροαναφορές και συγκρίσεις με την Αρχαία Ελλάδα, που τον οδήγησαν μοιραία όχι μόνο στα χονδροειδή ψεύδη περί υποτιθεμένων «προαναγγελιών» του «ερχομού» του Τζεσούα - Ιησού από… Έλληνες τραγωδούς και φιλοσόφους, αλλά και στην ιστορικά γελοία καταγγελία των Ελλήνων για δήθεν… καταπίεση της γυναίκας, δουλεία, βρεφοκτονίες και έλλειψη σοβαρότητος στον θεσμό του γάμου, τα οποία δήθεν… διόρθωσε ο Χριστιανισμός! (το τελευταίο έγινε αφορμή να προσκληθεί ο εκπρόσωπος του Χριστιανισμού από τον εκπρόσωπο της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας σε άλλη δημόσια αντιπαράθεση, κοινωνικοπολιτικής φύσεως αυτή την φορά, την οποία ελπίζουμε να δούμε να πραγματοποιείται).
Στην δεύτερη φάση της αντιπαράθεσης, όπου έγιναν ερωτήσεις από τον κάθε ομιλητή προς τους άλλους δύο, ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας υπέβαλε 3 ερωτήσεις, μία για το θεολογικό υπόβαθρο (εάν υπάρχει) των πρακτικών της περιτομής και της κλειτοριδεκτομής, ζήτησε έναν σαφή ορισμό των όρων «Αλήθεια» (που μονοπωλούν τόσο ο Χριστιανισμός όσο και το Ισλάμ) και «Αγάπη» (που μονοπωλεί ο Χριστιανισμός) και, τέλος, ρώτησε και τους δύο μονοθεϊστές εάν μπορούν να συνυπάρξουν με εκείνους που βρίζουν ως «ειδωλολάτρες». Η πρώτη ερώτηση απαντήθηκε με αόριστη απόδοση στην «παράδοση», η δεύτερη έμεινε ουσιαστικά αναπάντητη και η τρίτη απαντήθηκε καταφατικά παρ’ όλο που η ίδια η Ιστορία έχει αποδείξει ότι ούτε με άλλους, ούτε καν μεταξύ τους δεν μπορούν να ζήσουν αρμονικά οι διάφορες αιρέσεις («Θρησκείες») του Μονοθεϊσμού.
Ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας δέχθηκε δύο ερωτήσεις, μία από τον εκπρόσωπο του Χριστιανισμού για το τι αποδεικνύει η επικράτηση των χριστιανών (τίποτε απολύτως!) και μία από τον εκπρόσωπο του Ισλάμ για την θεολογική / οντολογική θέση ότι το «πρόσωπο» (επί μέρους ον) είναι αξιωματικώς μικρότερο του Όντως Όντος (του όλου όντος). Πολύ ενδιαφέρουσα άμεση εξέλιξη ήταν η χρήση από τον ερωτήσαντα της επεξήγησης της ως άνω οντολογικής και θεολογικής θέσεως της Ελληνικής Θρησκείας για να αποδείξει όχι μόνο το ανυπόστατο των «θεανθρωπικών» ισχυρισμών του Χριστιανισμού, αλλά και την γελοιότητα της γνωστής «διαδικτυακής» ομάδας του προπαγανδιστή Μεταλληνού που συστηματικά, αισχρά αλλά και όλο αγωνία, συκοφαντεί εδώ και χρόνια τους επίσημους φορείς της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας καθώς και τους θεωρητικούς της.
Ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας δέχθηκε δύο ερωτήσεις, μία από τον εκπρόσωπο του Χριστιανισμού για το τι αποδεικνύει η επικράτηση των χριστιανών (τίποτε απολύτως!) και μία από τον εκπρόσωπο του Ισλάμ για την θεολογική / οντολογική θέση ότι το «πρόσωπο» (επί μέρους ον) είναι αξιωματικώς μικρότερο του Όντως Όντος (του όλου όντος). Πολύ ενδιαφέρουσα άμεση εξέλιξη ήταν η χρήση από τον ερωτήσαντα της επεξήγησης της ως άνω οντολογικής και θεολογικής θέσεως της Ελληνικής Θρησκείας για να αποδείξει όχι μόνο το ανυπόστατο των «θεανθρωπικών» ισχυρισμών του Χριστιανισμού, αλλά και την γελοιότητα της γνωστής «διαδικτυακής» ομάδας του προπαγανδιστή Μεταλληνού που συστηματικά, αισχρά αλλά και όλο αγωνία, συκοφαντεί εδώ και χρόνια τους επίσημους φορείς της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας καθώς και τους θεωρητικούς της.
Αυτή η χρήση, όπως και η θετική αποδοχή από μέρους των Ελλήνων Εθνικών του ακροατηρίου κάποιων ελάχιστων σημείων της ισλαμικής επιχειρηματολογίας που κινούντο εντός των πλαισίων της λογικότητος, έκαναν τον εκπρόσωπο του Χριστιανισμού να σημειώσει τις αμέσως επόμενες ημέρες στο ιστολόγιό του ότι... «ο διάβολος με ποιόν θα κάνει παρέα; Με τον διάβολο φυσικά! Μπορεί να ακούγεται βαρύ, αλλά έτσι είναι!». Από την άλλη, στην ιστοσελίδα των Ισλαμιστών, η Ελληνική πλευρά κρίθηκε ως υπερβολικά φιλοσοφίζουσα, κάτι που ωστόσο για εμάς τους Έλληνες Εθνικούς αποτελεί τιμή, αφού όντως η δική μας Θρησκεία δεν είναι παιδαριώδης, ούτε διαχειρίζεται την αγωνία των αδαών ανθρώπων εμπρός στον θάνατο, αλλ’ αντιθέτως απαιτεί από τα μέλη της μία στοιχειώδη καλλιέργεια και μία επίσης στοιχειώδη ύπαρξη πνευματικών και ψυχικών ποιοτήτων.
Στην τρίτη φάση των ερωτήσεων του κοινού προς τους ομιλητές αδικήθηκε η Ελληνική πλευρά καθώς μίλησαν μόνον οι δύο μονοθεϊστές για τον λόγο ότι ερωτώντες ήσαν κυρίως Έλληνες Εθνικοί (που απηύθυναν ερωτήσεις προς τους δύο μονοθεϊστές) και μωαμεθανοί (που δεν είχαν άλλο ενδιαφέρον από το να εκθέσουν θεολογικά τον Χριστιανισμό). Χριστιανοί ερωτώντες δεν υπήρξαν και ούτως ή άλλως (είτε από δογματική πώρωση που τους κάνει ανίκανους να συζητήσουν, είτε από φόβο πανωλεθρίας) ήσαν μετρημένοι στα δάκτυλα μέσα στην αίθουσα.
Από τις ερωτήσεις που έκαναν οι Έλληνες, ξεχώρισαν εκείνες για τα αναθέματα της Ορθοδοξίας κατά των Ελλήνων (για τα οποία ο χριστιανός θεολόγος ισχυρίστηκε άγνοια), για το εάν ο «Αλλάχ» είναι ο «Ιαχωβά» των Εβραίων (που μέσα σε αοριστολογία δεν απαντήθηκε) και για το εάν στα ιερά βιβλία και των δύο Θρησκειών υπάρχουν αναφορές σε «πατρίδα» και «Φύση». Η τελευταία ερώτηση απαντήθηκε ευθαρσώς αρνητικά στο πρώτο σκέλος της από τον εκπρόσωπο του Ισλάμ (με την σαφέστατη διατύπωση ότι το Ισλάμ δεν αναγνωρίζει πατρίδες και σημαίες) και διπλωματικά στο δεύτερο σκέλος της (με υποβιβασμό της «Φύσεως» σε περιβάλλον). Η χριστιανική πλευρά κινήθηκε ομοίως, αλλά με λιγότερο θάρρος και σαφήνεια στην άρνησή της για το σκέλος περί «πατρίδος».
Η όλη εκδήλωση αποτιμάται θετικά από πλευράς της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, καθώς εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια αυτή επιμένει να καλεί ανοικτά την τυραννεύουσα την πατρίδα μας Ορθόδοξη Εκκλησία σε δημόσια αντιπαράθεση θέσεων και αξιακού συστήματος. Η γενναιότης του Ορθόδοξου θεολόγου κ. Αθανασίου πρέπει συνεπώς ανενδοίαστα να επαινεθεί, ανανεώνουμε ωστόσο το κάλεσμά μας σε δημόσια αντιπαράθεση θέσεων και αξιακού συστήματος μεταξύ Ελληνισμού και Χριστιανισμού, με επισημότερη εκπροσώπηση αυτή τη φορά, από εκπρόσωπο της ίδιας της Εκκλησίας.
ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ