6 Ιουλ 2008

ΕΜΕΙΣ ΤΑΥΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ

Η μεγαλύτερη απειλή για τους παγανιστές έρχεται από τους χριστιανούς και τους μουσουλμάνους, και πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί; Οι πιστοί αυτών των δύο θρησκειών διαφέρουν παντελώς με εμάς στο εξής. Νοιώθουν πολύ ανασφαλείς. Αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως εκτεθειμένους στους απειλητικούς κινδύνους της Φύσης. Για να κρατηθούν στην πίστη τους δηλώνουν: «Γνωρίζουμε την υπέρτατη αλήθεια», ή « γνωρίζουμε πως και ποιόν πρέπει να λατρεύετε». Οι χριστιανοί ταυτίζονται τόσο δυνατά με το σώμα του Χριστού που επιθυμούν να ξεφύγουν από τον θάνατο με αυτόν τον μακάβριο τρόπο. Οι μουσουλμάνοι ταυτίζονται τόσο πολύ με τον Μωχάμεντ που μένουν δέσμιοι σε αυτήν την αέναη τζιχαντ, σε αυτόν τον πόλεμο ενάντια σε έναν κόσμο γεμάτο με απίστους.

Οι παγανιστές δεν έχουν κανένα τέτοιο παράδειγμα προς μίμηση, για να ταυτιστούν μαζί του. Εμείς ταυτιζόμαστε με την ΦΥΣΗ. Η Φύση είναι ήρεμη. Η Φύση δεν γνωρίζει σταυρώσεις και θανατώσεις. Η Φύση δεν γνωρίζει τον θάνατο. Η φύση δεν γνωρίζει ούτε διωγμούς ούτε τυραννία. Η Φύση δεν γνωρίζει την μισαλλοδοξία. Η Φύση δεν γνωρίζει τον φόβο, και δεν τρομοκρατεί κανέναν. Η Φύση είναι ευγενική, επιεικείς και γενναιόδωρη. Η Φύση είναι όμορφη, μας αγκαλιάζει όλους. Η Φύση τρέφει και διατηρεί κάθε ζωή. Η Φύση μας θεωρεί όλους ίσους και με δικαιώματα στις προσφορές της. Η Φύση είναι αιώνια, αθάνατη. Η Φύση είναι η Κυρά μου, ο Κύρης μου, η Θεά μου, ο Θεός μου. Η Φύση με αγαπάει και εγώ αγαπώ την Φύση. Θα επιστρέψω σε αυτήν. Αυτοί που ζουν στην Φύση, την λατρεύουν και ζουν σε αρμονία μαζί της, κατακτούν πνευματική ηρεμία. Δεν νοιώθουν να απειλούνται από κανέναν. Δεν έχουν καμία τάση να προσηλυτίσουν κανέναν. Οι μόνοι εχθροί είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται την Φύση, που την χαλάνε, που την καταστρέφουν και την μολύνουν.

Έτσι, ενώ για τους παγανιστές, η συντήρηση της Φύσης, η εξύμνηση της, η εκτίμηση για αυτήν και η λατρεία της είναι η μεγαλύτερες αξίες της ζωής, για τους χριστιανούς και τους μουσουλμάνους, είναι η αντίληψη του κινδύνου που έχουν που οδηγεί την σκέψη και πράξη τους στην γη. Για αυτούς οι τελευταίες μέρες του Χριστού και οι συνεχείς πόλεμοι του Μωχάμεντ είναι η έμπνευση και το κίνητρο τους στην γη, και το άστρο που τους οδηγεί στον ουρανό.

Όλοι μπορούμε να ανακαλέσουμε την χαρά και έξαψη του να πετάμε έναν χαρταετό ή να παρακολουθούμε ένα αεροπλάνο που πετάει. Σε κάθε περίπτωση ταυτιζόμαστε με το αντικείμενο και φανταζόμαστε, υποσυνείδητα πως πετάμε μαζί του, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί στην πραγματικότητα. Κατ' αυτόν τον τρόπο, ταυτίζονται οι χριστιανοί με τον Χριστό τους στον σταυρό και οι μουσουλμάνοι με τον μονίμως μαχόμενο καβάλα στο άλογο Μωχάμεντ, με το σπαθί υψωμένο, ενώ εμείς οι παγανιστές, κάθε χρώματος και δόγματος, ταυτιζόμαστε με την Φύση.


(Απόσπασμα της ομιλίας «Η επιβίωση της παγανιστικής πίστης» του Ράτζιντερ Σινκχ από την Ινδία στα πλαίσια του 7ου Συνεδρίου των Εθνικών Θρησκειών που είχε διοργανώσει τον Ιούνιο του «2004» στην Αθήνα το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών)