
Ζούμε στον ίδιο χώρο και μιλάμε την ίδια γλώσσα του λαού που πάλαι ποτέ έδωσε, μεταξύ άλλων, στον κόσμο τα γράμματα, την τέχνη, την δημοκρατία και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Για ποια γράμματα και ποια τέχνη μπορούμε να μιλάμε στη χώρα μας; Μεταφέρθηκαν και εξελίσσονται αλλού.
Μέχρι προχθές είχαμε δικτατορία. Και ο μοντέρνος ορισμός της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι το χθες φάγατε εσείς, σήμερα θα φάμε εμείς… Έχουμε μείνει πίσω, πολύ πίσω. Τόσο που ο κόσμος που φτιάξαμε θέλει να μας ξεχάσει».
(Απόσπασμα από το άρθρο του Γ. Κουρμούζη «Η αλήθεια για την ήττα στο Τόκυο», εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 1990, με αφορμή την τότε απόρριψη του αιτήματος του νεοελληνικού Κράτους για ανάληψη των «Olympic Games» του 1996. Είχε παρατεθεί στο εκδοτικό σημείωμα του 2ου τεύχους του περιοδικού «Διιπετές», τον Μάϊο του 1992, από όπου και αντλήθηκε για την παρούσα αναδημοσίευση)