ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΟΚΡΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ «ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 232 / 17.12.«2010»

Για όσους γνωρίζουν την πραγματική Ιστορία των πολιτισμών, καθώς επίσης και για όσους είναι ψυχικά στοιχειωδώς στα καλά τους, η διαχρονική αναίδεια και θράσος των μεγάλων και μικρών ηγετών του Χριστιανισμού δεν αποτελεί έκπληξη, αφού το να ισχυρίζεται κανείς ότι κατέχει μία «μοναδική» αλήθεια, στην οποία μάλιστα νομιμοποιείται θεόθεν να υποτάξει ολόκληρη την ανθρωπότητα, είναι κάτι αξιωματικώς παράλογο, εξωφρενικό και απαράδεκτο. Υπήρξαν όμως και εξακολουθούν να υπάρχουν και στιγμές, και μάλιστα πάμπολλες, που αυτό το βαθύ θράσος τους αποδεικνύεται κατά κυριολεξίαν απύθμενο, λες και εκτός της πολιτισμικής ποικιλίας αλλά και της αιδούς έχουν βαλθεί να βλάψουν κι από πάνω την κοινή λεγόμενη λογική.

Ένα τέτοιο ακραίο παράδειγμα απύθμενου θράσους, αλλά και της σύμφυτης με τον Χριστιανισμό υποκρισίας, δίνουν στις ημέρες μας οι θεοκράτες της δικτατορεύσουσας στην πατρίδα μας Ορθόδοξης Εκκλησίας, μέσα από το προκλητικό φυλλάδιό τους «Προς το Λαό», στο οποίο επιτίθενται στις έως τώρα δουλικές προς αυτούς πολιτικές ηγεσίες του τόπου, προσποιούνται τους… εξ απυροβλήτου πολέμιους του περιβόητου «Μνημονίου» και, στο «δια ταύτα», αλαζονεύονται ως δήθεν οι… «μόνοι που μπορούν να σταθούν δίπλα στον άνθρωπο και να τον στηρίξουν»!

Ποιοι μιλάνε;

Μιλάνε αυτοί που κατ’ εξοχήν ευθύνονται για την από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους οικονομική υπανάπτυξη της πατρίδας μας, αυτοί που με κουρελοτίτλους από την βυζαντινοκρατία και την οθωμανοκρατία, έχουν ιδιοποιηθεί τεράστιο ποσοστό από τον εθνικό πλούτο, αυτοί που επί δύο σχεδόν αιώνες εμπόδισαν την δημιουργία Κτηματολογίου, αυτοί που ρευστοποίησαν και καρπώθηκαν εύκολο χρήμα από γαίες, ακίνητα και τραπεζικές μετοχές που στην πραγματικότητα δεν τους ανήκαν ποτέ, αυτοί που υποχρέωσαν το δούλο σε αυτούς Ελληνικό Κράτος, είτε είχε είτε δεν είχε, να στέλνει απίθανα τεράστια ποσά από τα χρήματα των φορολογούμενων υπηκόων του σε ξένες χώρες για να συντηρήσει χρηματοβόρα «πατριαρχεία» και προσηλυτιστικές «αποστολές».

Μιλάνε αυτοί των οποίων οι χρυσοφόρες «υπηρεσίες», επιχειρήσεις και προσοδοφόρα ακίνητα φοροαπαλάσσονται σκανδαλωδώς, σε ύψος 2 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, αυτοί των οποίων τους μισθούς πληρώνει το Κράτος που τώρα σείει άγρια την σπάθα κατά των εργαζομένων στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, αυτοί που δεν τους άγγιξε έως τώρα κανένα «μέτρο» και, καθ’ όπως φαίνεται, ούτε που μελλοντικά θα τους αγγίξει, αυτοί που επί δύο περίπου αιώνες επέβαλλαν στο υπόδουλο Κράτος, με ραβασάκια ή τηλεφωνήματά τους, διορισμούς, τοποθετήσεις στελεχών, ακόμη και χορηγήσεις πτυχίων.

Μιλάνε αυτοί που με την πολιτική τους ισχύ ελέγχουν όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και με την οικονομική τους ισχύ την πλειοψηφία των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, αυτοί που επιβάλλουν και πετυχαίνουν να σκύβουν μπροστά τους το κεφάλι σε ένδειξη υποταγής, όλοι ανεξαιρέτως οι εκπροσωπούντες το Ελληνικό Κράτος, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό έως την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μιλάνε αυτοί που βουλιμικά κατασπάραξαν τεράστια ποσά κοινοτικών χρημάτων για να αυξήσουν την χλιδή και την τρυφή στις υπερβολικά πολλές μητροπόλεις και στα ακόμα πιο πολυπληθή μοναστήρια τους, αυτοί που καταβρόχθησαν αμύθητα ποσά για δήθεν «φιλανθρωπικό» έργο, αυτόκλητοι εργολάβοι, για να μην πούμε νταβατζήδες, της αυτονόητης φιλαλληλίας την οποία έχουν εδώ και αιώνες ξεφτιλίσει σε ελεημοσύνη. Αυτοί που με την περιβόητη «Αλληλεγγύη» και την «καθαρτήρια» μετάλλαξή της «Αποστολή» κατάπιαν και εξακολουθούν να καταπίνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου, με την κάλυψη και υποστήριξη μάλιστα των πρόσφατων κυβερνήσεων τις οποίες τώρα τόσο αχάριστα και υποκριτικά εγκαλούν, αλλά και αυτού του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια.

Μιλάνε αυτοί που κατ’ εξοχήν ευθύνονται τόσο για την, μέσα από τις οικογένειες, τα σχολεία και τα Μ.Μ.Ε. που ελέγχουν, διαμόρφωση των νεοελλήνων σε λαό που ηλιθιωδώς υποθήκευσε το μέλλον του, όσο και του λασπώδους ηθικού τοπίου που κυριαρχεί παντού, του λασπώδους ηθικού τοπίου του βυζαντινισμού, αλλά και του οθωμανισμού, του οποίου τελευταίου κατήντησαν το Ελληνικό Κράτος τον μοναδικό συνεχιστή, όταν η ίδια η Τουρκία έχει εδώ και έναν περίπου αιώνα τελειώσει με αυτόν οριστικά.

Μιλάνε αυτοί που τώρα, εντελώς απρόσβλητοι από τις βίαιες ανακατατάξεις που δεχόμαστε κατακέφαλα όλοι οι άλλοι «κοινοί θνητοί» και όλες ανεξαιρέτως οι κοινωνικές τάξεις και όλα τα επαγγέλματα, περιμένουν στην άκρη, καθισμένοι επάνω στον αμύθητο πλούτο τους, ακίνητο αλλά και «ρευστό», αποθηκευμένο στην χώρα αλλά και, κυρίως, στο εξωτερικό, για να καταπιούν αύριο ολόκληρη την ημιδιαλυμένη και παραπαίουσα νεο-ελληνική κοινωνία, με την «βαθιά» εξουσία της οικονομικής και, εν τέλει, πολιτικής ευρωστίας τους. Ακόμα και έτσι όμως είναι αδηφάγοι και για, για να μην ξεχάσουν την… τέχνη, εξακολουθούν να κατασπαράσσουν ακόμα και «φθηνουρίες», όπως 1 ταπεινό ευρώ από κάθε ειδική συναλλαγή μιας ζημιογόνας κρατικής τράπεζας ή μπουκιές από το ποσό που συγκεντρώθηκε από τον «8ο Ετήσιο Αγώνα Κατά της Φτώχειας» (14.12.«2010»).

Αυτοί είναι που μιλάνε! Οι ρασοφόρες ακρίδες και το τεράστιο πλήθος των συνενόχων τους, που τώρα υποδύονται τους πατριδαμύντορες –αυτοί που στα «ιερά» τους βιβλία αγνοούν παντελώς την λέξη «πατρίδα»!

Αυτοί είναι που μιλάνε! Οι εκλεκτοί και μοσχαναθρεμένοι των βυζαντινών και οθωμανών κατακτητών, οι συνεργάτες όλων των τυράννων και κατακτητών, οι εφευρέτες του ψυχοτρομοκρατικού «επιχειρήματος» ότι όποτε υποδουλωνόντουσαν οι πιστοί τους ήταν γιατί ο «τριαδικός» Θεός τους το επιθυμούσε!

Αυτά τα καλοζωϊσμένα παράσιτα έρχονται τώρα να δαγκώσουν το υπηρετικό χέρι που επί δεκαετίες τους μπουκώνει και τους σκουπίζει, για να πουλήσουν φιλολαϊκό προφίλ και φιλοπατρία, ουρλίαζοντας υστερικά μέσα από το φυλλάδιό τους ότι η Ελλάδα είναι «χώρα υπό κατοχή».

Για πρώτη φορά, και μοναδική ίσως, θα συμφωνήσουμε μαζί τους στο τελευταίο. Μόνο που η κατοχή δεν επεβλήθη πρόσφατα και ούτε ο στρατός κατοχής είναι μόνον εκείνος, τον οποίο αυτοί κουτοπόνηρα επιχειρούν να δείξουν. Αργά ή γρήγορα θα πάψει η πλατυτάτη ομπρέλα προστασίας που τώρα οι θεοκράτες συντηρούν με τα πλούτη τους και τις πολυειδείς πιέσεις τους και τότε οι Έλληνες θα δουν την κανονική εικόνα. Και όταν την δουν, οι όποιοι κατακτητές, «παλαιοί» και «νέοι», θα περιέλθουν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Σε μια θέση από την οποία δεν θα τους βγάζει κανενα προπαγανδιστικό πυροτέχνημα, πόσω μάλλον τα ευχέλαια και τα σταυροκοπήματα.

Έτσι πάντως, «για την Ιστορία» που λέμε, θυμίζουμε ότι το 1857, την ίδια χρονιά που στην τραγική πατρίδα μας το υπόδουλο στους ορθόδοξους θεοκράτες Κράτος επέβαλλε στους μαθητές την υποχρέωση του τακτικού εκκλησιασμού υπό την επιτήρηση των δασκάλων τους, στο Μεξικό η κυβέρνηση Χουάρες προέβαινε σε εθνικοποίηση της ακίνητης περιουσίας της Εκκλησίας και των μοναστηριών για να την χρησιμοποιήσει ως ενέχυρο για κρατικό δάνειο από το εξωτερικό. Πέρα από τους ρεκασμούς των θεοκρατών, αυτό θα αποτελούσε για την Ελλάδα του 2011 μια σημαντικότατη βοήθεια για την αποτροπή της εξαθλίωσης των πολιτών της και την εκχώρηση της εθνικής της κυριαρχίας. Μόνο που, για την ώρα τουλάχιστον, δεν υπάρχουν πολιτικοί με το ικανό ανάστημα να το δρομολογήσουν. Οι υπάρχοντες εκχωρούν καθημερινά ολοένα και περισσότερη Ελλάδα στις περιβόητες «αγορές» και παράλληλα σκύβουν υποτακτικά μπροστά στα ρασοφόρα αφεντικά τους.

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

ysee.gr

«ΕΚΑΤΗΒΟΛΟΣ»: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ «2010»

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΑΘΗΝΑΙΟ «ΕΚΑΤΗΒΟΛΟΣ», Αριστοτέλους 36, 1ος όροφος, Αθήνα

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ «2010» (8ο ΕΤΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ)

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου, ώρα 20.30
Βλάσης Ρασσιάς (συγγραφέας, ιστορικός): «Οι επιμελώς άγνωστοι λατινοαμερικανικοί αγώνες ενάντια στην Εκκλησία»

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου, ώρα 20.30
Χρήστος Πολατίδης (χημικός μηχανικός): «Αναστενάρια – Πυροβασία: επιστημονικές προσεγγίσεις στο φαινόμενο της ακαϊας»

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου, ώρα 20.30
Βλάσης Ρασσιάς – Έλενα Πετρή – Μαρίνα Ψαράκη: «Ελληνική Εθνική Θρησκεία / Θεολογία και Πράξις: η Θεά Εστία»

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου, ώρα 20.30
Συνεορτασμός της Γέννησης του Τριεσπέρου Ηρακλέους με το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών.

"Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ"

"Κέντρισε τον διάλογο η ομιλία του Βλάση Ρασσιά" (του Δημήτρη Τσάκα, "ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ" Νέας Υόρκης)

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, 16 Νοεμβρίου 2010.

Η ομιλία του συγγραφέα και ιστορικού μελετητή, Βλάση Γ. Ρασσιά, με θέμα «Η Πολυεπίπεδη Χρεοκοπία του Χριστιανισμού και η πρόταση του Ελληνισμού για το μέλλον», κέντρισε το ενδιαφέρον των ομογενών που για μια ακόμη φορά γέμισαν την αίθουσα του Μποχίμιαν Χολ στην Αστόρια. Η εκδήλωση αυτή διοργανώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου από το Υπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών Αμερικής (Υ.Σ.Ε.Ε.) και ήταν η έκτη που διοργάνωσε ο νεοσύστατος αυτός φορέας.

Το Υ.Σ.Ε.Ε., όπως επεσήμανε στον «Ε.Κ.» ο κ. Νικόλαος Πετράτος καταστατικό μέλος του Υ.Σ.Ε.Ε., λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο, διατηρεί στο ακέραιο τον συλλογικό του χαρακτήρα και παρέχει τη δυνατότητα στα καταστατικά μέλη, στο συμβούλιο και στους φίλους και υποστηρικτές να συμμετάσχουν σε μια κοινή προσπάθεια.

«Η συμμετοχή του κόσμου, αν και την ίδια χρονική στιγμή διοργανώνονταν και άλλες εκδηλώσεις, ήταν εντυπωσιακή. Οι ομογενείς απόλαυσαν την ομιλία του κ. Ρασσιά και με τις ερωτήσεις και τις συζητήσεις τους έδωσαν τη δυνατότητα στον ομιλητή να διευκρινίσει πολλά πράγματα που σχετίζονται άμεσα με το παρόν και τον μέλλον του Ελληνισμού», επεσήμανε ο κ. Νικόλαος Πετράτος, ο οποίος εκτελεί και χρέη ταμία του (Υ.Σ.Ε.Ε.).

Ο ομιλητής το μεσημέρι της Παρασκευής συνοδευόμενος από το καταστατικό μέλος, Ντίνο Μαλιαρό, επισκέφθηκε τα γραφεία του «Ε.Κ.» και μίλησε για το συγγραφικό του έργο και για τις εντυπώσεις του από τις επαφές που είχε με την Ομογένεια.

Ο κ. Ρασσιάς διευκρίνισε ότι είναι η δεύτερη φορά που επισκέπτεται τη Νέα Υόρκη και ότι στο διάστημα των ένδεκα ετών που μεσολάβησαν από την πρώτη επίσκεψη μέχρι σήμερα δεν διαπίστωσε μεγάλες διαφορές. «Από το 1999 μέχρι σήμερα, βάσει των όσων λέγονται στην Ελλάδα θα έπρεπε να περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Οφείλω να ομολογήσω ότι τα βρήκα ίδια με τη μόνη εξαίρεση την έναρξη μιας ευρύτερης συζήτησης για την Αρχαία Ελλάδα. Τότε ήταν σε εμβριακό στάδιο και τώρα βλέπω αυξημένο ενδιαφέρον. Εύχομαι να διευρυνθεί περισσότερο ούτως ώστε να μπορέσουν οι Ελληνες να βρουν την ταυτότητά τους διότι έχουμε παραπλανηθεί και ασχολούμαστε με άλλα πράγματα».

«Προσεύχομαι να υπάρχει υγιής προσέγγιση της Αρχαίας Ελλάδας ούτως ώστε να μην έχουμε λανθασμένες προσεγγίσεις», συμπλήρωσε.

«Το 1999 προερχόμουν από μια Ελλάδα με αλαζονεία λόγω της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και σήμερα προέρχομαι από μια χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας».

«Η πατρίδα μας βρίσκεται σε αδιέξοδο και το αδιέξοδο δεν είναι απλά και μόνο οικονομικό, αλλά και ηθικό. Υπάρχει βαθύτατο πρόβλημα διαφθοράς, ενώ το αξιακό σύστημα των ανθρώπων έχει φτιαχτεί με τέτοιον τρόπο που θα μας οδηγούσε εδώ που μας οδήγησε. Οι Ελληνες που εμείς ευαγγελιζόμαστε είναι αυτοί που δημιούργησαν την έννοια της αρετής, του καλού και αγαθού πολίτη και την έννοια του ενδιαφέροντος για το κοινό και όχι για το άτομο».

«Εδώ είχαμε τελείως το αντίθετο και μια κατασπαρακτική κατεύθυνση της κοινωνίας όπου οι άνθρωποι έμαθαν να λεηλατούν πλούτο, ασχέτως εάν τον έχουν παράγει οι ίδιοι, είτε εάν τον έχουν δανειστεί από το μέλλον. Ουσιαστικά υποθηκεύσαμε όχι μόνον το παρόν, αλλά και το μέλλον των παιδιών μας και υπάρχει κίνδυνος να καταλήξει η Ελλάδα σε μια υποθηκευμένη οντότητα», συμπλήρωσε.

Ο κ. Βλάσης Ρασσιάς είναι μελετητής και συγγραφέας και έχει στο ενεργητικό του 18 βιβλία, η πλειονότητα των οποίων πραγματεύεται θέματα που αφορούν τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Τα βιβλία αυτά, όπως επεσήμανε, έρχονται να προβάλλουν το απαράμιλλο του ελληνικού πολιτισμού και να δώσουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να διδαχτεί αυτά που δεν διδάσκονται στα σχολεία.

ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ!

Ανακοίνωση 231 / 7. 10. «2010»

Αηδία πια κατήντησε, όχι ο καθημερινός παρεμβατισμός των ολοένα πιο αποθρασυνόμενων ρασοφόρων στα πράγματα του Ελληνικού Κράτους, το οποίο θεωρούν (και ίσως τελικά είναι...) αμπελοχώραφό τους, αλλά η απερίγραπτη δουλικότητα του τελευταίου απέναντί τους, δουλικότητα απαράδεκτη για χώρα που προσπαθεί να παραστήσει (γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι) την σύγχρονη και ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Το ήδη ξεχειλισμένο ποτήρι του επιδεικτικού κατεξευτελισμού του Ελληνικού Κράτους από τους «δεσπότες» (λέξη κι αυτή!) θεοκράτες, ξεχείλισε ακόμη περισσότερο σήμερα με την είδηση στον καθημερινό Τύπο ότι επιχειρούν μεγαλύτερη (γιατί ήδη συστηματικά κάνουν) παρέμβαση στην Πρωτοβάθµια όσο και στη Δευτεροβάθµια Εκπαίδευση και συγκεκριµένα στο περιεχόµενο των ήδη απαράδεκτα βουτηγμένων σε πνεύμα θρησκοληψίας σχολικών βιβλίων! Οι βυζαντινοί, δηλαδή μεσαιωνιστές, θεοκράτες, έρχονται τώρα στα βιβλία που δουλικοί σε αυτούς άνθρωποι ήδη έχουν κατασκευάσει με τρόπο που να εξυπηρετούν αυτά τόσο την Ορθοδοξία εν γένει, όσο και την ιστορική απάτη του υποτιθέμενου «ελληνοχριστιανισμού», και θέλουν να τα «πειράξουν» ακόμη περισσότερο, επειδή λέει... έχουν εντοπίσει «σηµάδια αποχριστιανοποίησης»!

Οι θεοκράτες, που δεν έχουν μάλιστα κανέναν ενδοιασμό να μας πληροφορήσουν ότι ειδική Επιτροπή τους θα ερευνήσει τα... «αποχριστιανοποιημένα» σημεία των σχολικών βιβλίων και μετά θα προβεί σε... «νουθεσίες» (διάβαζε διαταγές) προς το Υπουργείο Παιδείας, έχουν βεβαίως δίκιο και αλωνίζουν, αφού όποιος βρίσκει κάνει και αυτοί όντως βρίσκουν και κάνουν. Το πραγματικό πρόβλημα βρίσκεται στο Ελληνικό Κράτος και στο ίδιο το πολίτευμά μας, το οποίο ακόμα βρίσκεται σε προ-δημοκρατικό στάδιο, ελάχιστα μόλις πολιτικά βήματα μπροστά από τον... Παπουλάκο, διακοσμημένο απλώς προσφάτως με αρκετούς «εκμοντερνιστές» που αποποιούνται με ενθουσιασμό μάλιστα την ελληνικότητα την ώρα που δεν έχουν την στοιχειώδη δύναμη να βάλουν στην θέση τους τούς μαυροφόρους που ονειρεύονται επιστροφές στον Μεσαίωνα ή στην ευνοϊκότατη γι' αυτούς Οθωμανοκρατία.

Καλά κάνουν οι ρασοφόροι και απαιτούν την πλήρη (γιατί την μερική, ήδη την έχουν καταφέρει) καταστροφή των μυαλών των παιδιών που αύριο θα αποτελέσουν τους πολίτες αυτής της χώρας. Καλά θα κάνουν και όταν αύριο - μεθαύριο ζητήσουν ακόμα πιο ανατριχιαστικά πράγματα. Αυτό το διαρκές έγκλημα ενάντια στην ελεύθερη σκέψη, και την Δημοκρατία εν τέλει, χρεώνεται όχι σε αυτούς, αλλά στους πολιτικούς υπηρέτες τους που παριστάνουν το υποτίθεται «Ελληνικό» Κράτος.

Χρεώνεται σε όλους αυτούς που έως τώρα δεν τόλμησαν και ούτε τολμούν να αποχριστιανοποιήσουν, να εκκοσμικεύσουν δηλαδή, επιτέλους αυτό το κράτος και να περιορίσουν το παπαδαριό στον λατρευτικό μόνον ρόλο του, απαγορεύοντάς του να υποκαθιστά το Κράτος στην κοινωνική αλληλεγγύη (που αυτοί ευτελίζουν σε «φιλανθρωπία») και την εσωτερική και εξωτερική πολιτική του.

Χρεώνεται σε όλους αυτούς που έως τώρα δεν τόλμησαν και ούτε τολμούν να βάλουν χέρι προς ενίσχυση της εθνικής μας οικονομίας στον κολοσσιαίο πλούτο που παράνομα (ναι, πα-ρά-νο-μα!) κατέχει ένα τμήμα του Κράτους (ΝΠΔΔ) που επιπρόσθετα επί δεκαετίες τσεπώνει τις εισπράξεις αλλά έχει όλα τα έξοδά του πληρωμένα από το υπόλοιπο Κράτος, δηλαδή από τα χρήματα του φορολογούμενου πολίτη που μπορεί στο κάτω - κάτω της γραφής να μην είναι παπαδομανής, ούτε καν χριστιανός.

Χρεώνεται σε όλους αυτούς που έως τώρα δεν τόλμησαν και ούτε τολμούν να γκρεμίσουν όλες τις ιστορικές μπούρδες και να δείξουν στους Έλληνες το ποιοι είναι πραγματικά οι «δεσπότες» του και τι έπραξαν διαχρονικά κατά του Ελληνικού Εθνισμού από την εποχή του Κωνσταντίνου μέχρι και την επανάσταση του 1821, αλλά και, υπογείως, μέχρι σήμερα.

Η επιχειρούμενη «Ιερά Εξέταση» στην ήδη προβληματική εκπαίδευση των παιδιών μας δεν θα περάσει. Και όχι μόνο. Θα αγωνιστούμε ώστε η νυν συστηματική εξαπάτηση και αποβλάκωσή τους κάποτε να τελειώσει οριστικά. Και τότε, ως πολίτες, σίγουρα θα έχουν πάρα πολλούς να πάρουν κυριολεκτικά με τις πέτρες. 

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ 73ο ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ ΔΙΙΠΕΤΟΥΣ

Κυκλοφόρησε το 73ο τεύχος του «Διιπετούς»:

Στους αρχαιολόγους που προσπαθούν να... σταματήσουν την Αρχαιολογία!
Τα «θησαυροφυλάκια» των ξένων μουσείων
Η γέννηση και ανάπτυξη του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου
Η... κούτρα του «Δημιουργού»
Στην Μπολώνια της Ιταλίας για το 13ο Παγκόσμιο Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών
Ο Πολυθεϊσμός ως όπλο αντίστασης
Σύντομη Ιστορία της Αρχαίας Κορίνθου
Στους ανέμους της λήθης
Η Ανατολή που σκότωσε την Ελλάδα 

www.diipetes.gr

ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΡΩΔΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΜΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 230 / 7.9.«2010»

Αηδία και οργή ένοιωσε ο κάθε μη χριστιανόπληκτος Έλληνας πολίτης από την ιδιοποίηση και παρωδία των συμβόλων της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας από το παπαδαριό του νομού Έβρου, με την συμμετοχή - συνενοχή μάλιστα του υπόδουλου στην Εκκλησία ελληνικού κράτους δια προσώπου κ. Γιάννη Πανάρετου, υφυπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και κ. Παναγιώτη Μπιτσαξή, Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού, επ’ ευκαιρία των «Ευρωπαϊκών Αγώνων Special Olympics», που θα φιλοξενηθούν στη Βαρσοβία της Πολωνίας από 18 μέχρι 24 Σεπτεμβρίου.

Σε μία παρωδία της αφής της γνωστής φλόγας του Θεού Απόλλωνος, οι χριστιανοί ιερείς άναψαν στην... κρύπτη του Καθολικού της Μονής της «Παναγίας Κοσμοσώτειρας», στις Φέρες του νομού Έβρου, μια φλόγα όχι ολυμπιακή, αλλά, κατά την χριστιανική ορολογία «πίστεως, αγάπης και ελπίδας» (κατά την ιστορική πραγματικότητα «δεισιδαιμονίας, μισαλλοδοξίας και φασισμού») με συμμετοχή... «πρωθιέρειας» - μαϊμούς και «ιερειών» - μαϊμούδων (ποιοι; αυτοί που ούτε καν διανοούνται να δεχθούν ιέρειες στην αντι-φυσική τους Θρησκεία).

Φαίνεται ότι από την ημέρα που ο πρωθυπουργός έθεσε τον αρχηγό των ελλαδιτών θεοκρατών στα δεξιά του μέσα σε υπουργικό συμβούλιο, η ήδη κατεστραμμένη πολλαπλά χώρα μας κυλάει ολοένα σε πιο βαθιά σκότη, με τους θεοκράτες να αλωνίζουν κυριολεκτικά στην δημόσια ζωή και να υπαγορεύουν τις μεσαιωνικές θελήσεις τους στους πολιτικούς, τους οποίους εμφανώς θεωρούν ορντινάτσες τους. Όχι μόνο απολαμβάνουν της πιο παράλογης φορολογικής ασυλίας μεσούσης της πιο απάνθρωπης οικονομικής αναδιάταξης που έχει γνωρίσει η νεο-ελληνική κοινωνία, αλλά τώρα κάνουν και τις απίθανες φιγούρες τους με πλήρη κάλυψη από ένα εξευτελισμένο κράτος που αντί να απαιτεί από αυτούς θεσμική και οικονομική συμμόρφωση στις απαιτήσεις ενός ευρωπαϊκού κράτους, τους χορηγεί αντίθετα άφθονο από το αίμα του, την αξιοπρέπειά του και την λογική του.

Βέβαια η Νεο-ελλάδα πόρω απέχει από το να θεωρείται ευρωπαϊκή χώρα. Το μόνο που την συνδέει με την Ευρώπη είναι το νόμισμα που λέγεται «ευρώ» και το αλυσοδέσιμό της από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τους ευρωπαίους τραπεζίτες. Κατά τα άλλα, η Νεο-ελλάδα αποτελεί τον μοναδικό τέλειο συνεχιστή της οθωμανικής και βυζαντινής πολιτικο-κοινωνικής δομής, μια χώρα που ούτε Διαφωτισμό γνώρισε, ούτε καν έναν πολιτικό ηγέτη που να τολμήσει να σύρει κάποτε με γενναιότητα την γραμμή που χωρίζει την θεοκρατία από το σύγχρονο κοσμικό κράτος. Καθώς εκτός από εμάς το ξέρουν αυτό πολύ καλά, από την ακριβώς αντίθετη γωνία, και οι ορθόδοξοι θεοκράτες, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να περιγελάσουν και το δούλο σε αυτούς κράτος, αλλά και το ίδιο το ελληνικό έθνος που καταπιέζουν. Γι’ αυτό και ο τοπάρχης τους στον Έβρο κ. Άνθιμος δήλωσε όλος έπαρση και ψευδολογία κατά την παρωδία «αφής» του αγωνιστικού φωτός ότι «οι Χριστιανοί Πατέρες της Ορθόδοξης Ανατολής, κατόρθωσαν να οδηγήσουν τα παιδιά από τον Καιάδα στους Special Olympics».

Μετά από αυτό, τα λόγια περισσεύουν. Να χαίρονται την ξεφτίλα τους ο κ. υφυπουργός, ο κ. γενικός γραμματέας και όλοι οι λοιποί «τοπικοί παράγοντες» που άκουσαν αδιαμαρτύρητα αυτή την δήλωση και που παρέστησαν ως συνεργοί στην διακωμώδηση των δικών μας ιεροπραξιών και συμβόλων, των ιεροπραξιών και συμβόλων της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας.

Θα παραστήσουν βέβαια για μία ακόμη φορά τους κουφούς, αλλά και τους ηλίθιους παριστάνοντας πως δήθεν δεν θα πολυκαταλαβαίνουν την τεράστια προσβολή που εμείς, ως κατακτημένοι, νοιώθουμε. Ίσως για να τους δώσουμε μια ελάχιστη ιδέα θα έπρεπε να διοργανώναμε δημόσιες παρωδίες χριστιανικών λειτουργιών και μεταλήψεων «στο όνομα των Ολυμπίων Θεών που τσαλαπατούν το χριστιανικό σκότος και την χριστιανική δεισιδαιμονία».

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

13ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ. ΜΠΟΛΩΝΙΑ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ "2010"

ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΕΣ "FEMEN" ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

"Χάππενινγκ" των ουκρανών FEMEN ενάντια στον Χριστιανισμό

Αναδημοσίευση από το μπλογκ "Απελευθέρωση"

ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ... ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 229 / 30.7.«2010»

Έκπληξη αποτελεί, όσο τουλάχιστον έχει να κάνει με την επιστημονική και όχι θρησκευτική ιδιότητα των μελών του, η τελευταία ανακοίνωση (123 / 26.7.2010) του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων με την οποία τάσσεται περιέργως ενάντια στην αντικατάσταση με αντίγραφα των κακοποιημένων αρχαίων μελών του Ναού του Θεού «Αμυκλαίου» Απόλλωνος που έχουν ενσωματωθεί σε βυζαντινές εκκλησίες της περιοχής.

Και λέμε έκπληξη, γιατί η τοποθέτηση αυτή του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, στην πραγματικότητα αποτελεί απροκάλυπτη προσπάθεια ακύρωσης του αξιέπαινου έργου στοιχειώδους ανάδειξης του εν λόγω Ιερού των Λακεδαιμονίων, σημαντικότατου ήδη από την προϊστορική εποχή, σε σημείο που τουλάχιστον ο επισκέπτης να βλέπει αρχαιότητες και όχι ένα ακόμη από τα αμέτρητα εκκλησίδια (επί του προκειμένου της Αγίας Κυριακής) που «τυραννεύουν» τους τόπους της Εθνικής μας Λατρείας. Σημειωτέον ότι το συγκεκριμένο εκκλησίδιο χτίστηκε την περίοδο 1907 - 1920 από τα σπαράγματα που είχε φέρει στο φως μια παλαιότερη ανασκαφή!

Τουλάχιστον άστοχη μάλιστα είναι η επίκληση από τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων του νόμου 3028/2002 («Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς»), υπονοώντας ότι τα βεβηλωμένα σπαράγματα του Ναού της Εθνικής μας Θρησκείας είναι δήθεν… «αναπόσπαστα μέλη» των βυζαντινών κτισμάτων, οι κτίστες των οποίων ωστόσο συνειδητά τα χρησιμοποίησαν ως «αποδαιμονισθέντα» (κατά την ορολογία της πρωτο- βυζαντινής αντιπαγανιστικής νομοθεσίας) λάφυρα θρησκευτικού πολέμου.

Παραδόξως (εντός ή εκτός εισαγωγικών), σε αυτές τις ιδιόρρυθμες ακροβασίες της επιχειρηματολογίας του ο Σύλλογος ταυτίζεται απολύτως με την ανατριχιαστικά χυδαία επιχειρηματολογία του προηγούμενου Αρχιεπίσκοπου, ότι δήθεν οι χριστιανοί… «εξαγίασαν» τα σπαράγματα των λατρευτικών χώρων της Εθνικής Θρησκείας με το να τα χρησιμοποιήσουν ως δομικά υλικά (1). Και όχι μόνο ταυτίζεται, αλλά κρίνει μάλλον ότι η ρητορική του πρέπει να «ενισχυθεί» με μία πρόσθετη πρέζα από μελό, αφού τα βεβηλωμένα σπαράγματα μετατρέπονται, επειδή έτσι βολεύει, σε «αναπόσπαστα στοιχεία» της αρχιτεκτονικής μορφής των βυζαντινών κτισμάτων μόνο και μόνο επειδή δήθεν, κατά τον συντάκτη της ανακοίνωσης, «ο ανώνυμος τεχνίτης (ιδιαίτερα στην περίπτωση του Προφήτη Ηλία) προσπάθησε συνειδητά να δημιουργήσει μια νέα γραφική σύνθεση μέσα από την ποικιλία των υλικών, των αρμολογημάτων, των αρχιτεκτονικών μελών σε δεύτερη χρήση καθώς και της φυσικής πολυχρωμίας» (sic). Τόσο σίγουρος δείχνει ο συντάκτης για τον «ανώνυμο τεχνίτη» του Μεσαίωνα αλλά και για τις «συνειδητές» εικαστικές του προθέσεις, που αναρωτιέται κανείς μήπως έχουν ήδη επιτευχθεί τα πρώτα ταξίδια στον Χρόνο και συνεπώς της ανακοίνωσης του Συλλόγου έχει προηγηθεί κάποια… προσωπική γνωριμία και συνέντευξη.

Ευχόμαστε το παράξενο αυτό αίτημα του Συλλόγου να μην τύχει «ευηκόου» (ήτοι δουλικού προς την δικτατορεύουσα Εκκλησία) ωτός και οι εργασίες της στοιχειώδους ανάδειξης του Ιερού να συνεχιστούν. Αν μη τι άλλο, εμείς τουλάχιστον γνωρίζουμε πως το συγκεκριμένο σημείο απετέλεσε σημαντικότατο σημείο αναφοράς για κάποιους Λακεδαιμόνιους προγόνους μας. Για εκείνους που σε σκοτεινούς αιώνες και μέσα από κρύφιες ατραπούς διατήρησαν ισχυρή την εθνική τους συνείδηση και την μετέδωσαν σε εμάς, που με την σειρά μας, όταν η ισχυροποίηση της δημοκρατίας στον τόπο μας το επέτρεψε, θέσαμε επιτέλους δημόσια το ζήτημα της παλινόρθωσης της εθνικής μας Θρησκείας, αυτογνωσίας και αξιοπρέπειας.

Οι εργασίες για την ανάδειξη του «Αμυκλαίου» Ιερού πρέπει να συνεχιστούν απρόσκοπτα. Δεν το ζητάμε μόνο εμείς, δεν το ζητάει μόνο ο ολοζώντανος τόπος, πρωτίστως οφείλει να το ζητάει η αρχαιολογική επιστήμη, την οποία υποτίθεται ότι και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων υπηρετεί.  

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

(1) «…και οι χριστιανοί εσεβάσθησαν την λατρεία και την θρησκεία των προγονών τους και εξαγίασαν τα ιερά τα οποία ήσαν αφιερωμένα στις ειδωλολατρικές θεότητες, τα εξαγίασαν με το να τα χρησιμοποιήσουν ως ναούς ή να χρησιμοποιήσουν τα υλικά για να γίνουνε χριστιανικοί ναοί»

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ανακοίνωση 228/27.6.2010

Ενημερωθήκαμε από μέλη μας για την νέα ωμή παρέμβαση της δικτατορεύουσας Ορθόδοξης Εκκλησίας στα επιστημονικά - ιστορικά θέματα που αφορούν στην Επανάσταση του 1821, αυτή την φορά σε επιστημονικό συνέδριο στην Σάμο.

Σε μια άκρως προσεκτική και επιεικέστατη τοποθέτηση του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και γνωστού ιστορικού κ. Βασίλη Κρεμμυδά στο συνέδριο «1821, Σάμος και επανάσταση: ιστορικές προσεγγίσεις», το οποίο διεξήχθη προ μηνός (στις 28 και 29 Μαΐου) στο Πυθαγόρειο της Σάμου, έκαναν την εμφάνισή τους ως πνευματική αστυνομία μερικοί εντόπιοι ρασοφόροι θεοκράτες και μαζί με τους γνωστούς «κοσμικούς» υποτακτικούς τους (που συχνά αρθρογραφούν στον τοπικό τύπο) έκαναν μία απίστευτη για επιστημονικό συνέδριο φασαρία μέσα στο αμφιθέατρο όπου εδίδετο η διάλεξη, επειδή ο ομιλητής τόλμησε να πει ότι η Εκκλησία... δεν βοήθησε και τόσο πολύ τους Έλληνες κατά την επανάσταση.

Το απέραντο θράσος που επέδειξαν οι θεοκράτες κορυφώθηκε μάλιστα  μετά από λίγες ημέρες, όταν ο επικεφαλής τους για την Σάμο επιπροσθέτως απέστειλε και επιστολή διαμαρτυρίας στην Επιστημονική Επιτροπή του συνεδρίου, με την οποία ζήτησε να επέμβουν ευθέως οι θεοκράτες στα πρακτικά του συνεδρίου με δικό τους άρθρο, λες και έχουν κάποια επιστημονική υπόσταση, χαρακτηρίζοντας μάλιστα την εισήγηση του κ. Κρεμμυδά ως, άκουσον, άκουσον, «επιστημονικό τουρισμό»! Αυτοί που ανά τους αιώνες κατεδίωξαν την Επιστήμη και κατέσφαξαν τους λειτουργούς της, σήμερα έχουν το θράσος και επικαλούνται την... επιστημονικότητα!

Ας θυμηθούμε με την ευκαιρία ένα κομμάτι από την επαίσχυντη «Πατρική Διδασκαλία» της Ορθόδοξης Εκκλησίας εκείνα τα δύσκολα για τον Ελληνισμό χρόνια. Αντιγράφουμε λοιπόν από την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της «Εκδοτικής Αθηνών» (τόμος ΙΑ, σελίδα 449): «Ο Θεός ύψωσε την βασιλεία αυτήν των Οθωμανών περισσότερο από  κάθε άλλη, δια να αποδείξη αναμφιβόλως ότι θείω εγένετο βουλεύματι. Ο διάβολος εμεθοδεύθη εις τον τρέχοντα αιώνα μιαν άλλην πονηρίαν και απάτην ξεχωριστήν, δηλαδή το νυν θρυλούμενον σύστημα της ελευθερίας, δέλεαρ του διαβόλου και φαρμάκι ολέθριον, δια να κατακρημνίση τους λαούς εις την απώλειαν και την ακαταστασίαν. Αδελφοί, μη πλανηθήτε, κλείστε τα αυτιά σας και μη δώσετε καμμίαν ακρόασιν εις ταύτας τας νεοφανείς ελπίδας της ελευθερίας, φυλάξατε στερεάν την πατροπαράδοτον σας πίστιν και ως οπαδοί του Ιησου Χριστού, απαρασάλευτον την υποταγήν εις την πολιτικήν διοίκησην».

Το θράσος αυτών των ανθρώπων είναι βεβαίως γνωστό (και προ πολλού εθνικά επικίνδυνο, αφού πλέον μπορούν και διατάσσουν την εκλεγμένη πολιτική ηγεσία), γι’ αυτό και δεν απευθυνόμαστε σε αυτούς. Εξάλλου, ως ο φορέας της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών ποτέ δεν συνδιαλέγεται με τους σφαγείς των προγόνων μας και τους κατεδαφιστές και βεβηλωτές των Ιερών μας.  Απευθυνόμαστε αποκλειστικά και μόνον στην Επιστημονική Επιτροπή του συνεδρίου και στον καθηγητή κ. Βασίλη Κρεμμυδά και τους ζητούμε να μην επιτρέψουν την παραμικρή παρέμβαση στο επιστημονικό τους έργο από εξω-επιστημονικούς και αντι-επιστημονικούς παράγοντες, όπως οι θρασείς θεοκράτες της Σάμου.

Ως Έλληνες που απευθυνόμαστε σε Έλληνες περιμένουμε να σταθούν στο επιστημονικό τους ύψος και πάση θυσία να υπερασπισθούν την επιστημονική τους ακεραιότητα, τιμώντας τον όρκο που κάποτε έδωσαν, όταν έλαβαν το πρώτο τους πτυχίο, ότι θα υπερασπίζονται πρωτίστως την Επιστήμη. Περιμένουμε να γυρίσουν την πλάτη στα ψεύδη της Εκκλησίας και να μην της επιτρέψουν όπως τόσοι και τόσοι άλλοι προσκυνημένοι έχουν μέχρι τώρα πράξει, να διαστρέψει την αλήθεια με την δική τους υπογραφή. Αλλιώς, δυστυχώς, θα είναι και αυτοί όπως και οι πολλοί άλλοι υπόλογοι απέναντι στην Ιστορία, αλλά και σε αυτό το ίδιο το πραγματικό ελληνικό έθνος.

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

ΔΙΟΣΚΟΥΡΕΙΑ 2010 - ΜΝΗΜΗ ΘΕΡΜΟΠΥΛΟΜΑΧΩΝ

Σάββατο 3 Ιουλίου, ώρα 19.30 (η ώρα θα τηρηθεί αυστηρά)

Eορτασμός των «Διοσκουρείων» από το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών και απόδοση τιμών στους Θερμοπυλομάχους. Την ιεροπραξία θα τελέσει ο Θίασος «Δελφύς». Η είσοδος επιτρέπεται μόνον στα μέλη του Υ.Σ.Ε.Ε.

Σάββατο 3 Ιουλίου, ώρα 20.30
 

Ομιλία του ιστορικού Βλάση Ρασσιά με θέμα «Η μάχη των Θερμοπυλών»

Φιλοσοφικό Αθήναιο «Εκατηβόλος», Αριστοτέλους 36, 1ος όροφος, Αθήνα

ΠΥΡΠΟΛΗΘΗΚΕ ΕΝΟΣ ΣΥΝΕΛΛΗΝΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Ανακοίνωση 227/1.6. «2010»

Για μία ακόμη φορά νοιώσαμε θλίψη ανάμεικτη με οργή όταν πληροφορηθήκαμε την περασμένη εβδομάδα, όχι βεβαίως από τα έντυπα και ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. (όπως φυσιολογικά θα έπρεπε σε μία κανονική κοινωνία) αλλά τυχαία, από κοινούς μας γνωστούς, την πυρπόληση της οικίας του οστεοπαθολόγου Σωκράτη Χριστοδουλαρή, ιδρυτή και επί πολλά χρόνια διευθυντή της «Λακωνικής Αγωγής» στην αρχαία Μαρώνεια (Άγιο Κωνσταντίνο) Αττικής.

Αυτή η άνανδρη πυρπόληση της οικίας ενός ανθρώπου που απλώς επί χρόνια ανιδιοτελώς αγωνίζεται με τον δικό του τρόπο να αναδείξει κάποιες πτυχές του πολιτισμού των Ελλήνων προγόνων μας, σε συνδυασμό με προγενέστερες επιθέσεις (ακόμη και πρόσφατες, των οποίων όμως τα θύματα επέλεξαν να μην τις δημοσιοποιήσουν), είναι πασιφανώς μια ανοικτή εκφοβιστική επίθεση με μήνυμα προς πολύ περισσότερους αποδέκτες. Είναι μία βίαιη ενέργεια που αποσκοπεί στο να τρομοκρατήσει τον οποιονδήποτε άνθρωπο που με οποιονδήποτε τρόπο τολμά σήμερα να στρέφει τα μάτια της ψυχής του προς τα Ελληνικά ειωθότα και νομιζόμενα, χαλώντας έτσι την ψεύτικη εικόνα ότι ο ορισμός της ελληνικότητας δεν είναι άλλος από τον προσβλητικό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια συνδυασμό σταυροκοπήματος, δεισιδαιμονίας, μισαλλοδοξίας, υποκρισίας, συνεχούς σκυψίματος μπροστά στους ρασοφόρους θεοκράτες και επίσης συνεχούς δοξολογήματος του υποτιθέμενου Θεού των μονοθεϊστών Ιαχωβά στην τριπρόσωπη παραλλαγή του.

Το αυτονόητο αίσθημα ασφάλειας που έπρεπε να απολαμβάνει κάθε Έλληνας που συνειδητά (και όχι κατ’ απονομήν) επιλέγει να ορίζεται ως τέτοιος σε μια χώρα που εδώ και 2 περίπου αιώνες, καλώς ή κακώς, ονομάζεται «Ελλάδα», έχει πλέον εκπέσει σε αίτημα, ή, ακόμη χειρότερα, σε ελπίδα να μην συμβεί και στον β εκείνο που ήδη έπαθε ο α. Το πρόβλημα είναι συνεπώς μεγάλο και γίνεται μεγαλύτερο όταν αναλογιστεί κανείς ότι το πιο πάνω αίσθημα ασφαλείας καλείται να παράσχει ένα κράτος του οποίου το πολίτευμα έχει απροκάλυπτα θεοκρατικό χαρακτήρα και ως εκ τούτου παρέχει αφειδώς την πολύπλευρη υποστήριξή του (ηθική, υλική και αναπαραγωγική) στους πάμπολλους εκκλησιαστικούς, περι-εκκλησιαστικούς και παρ-εκκλησιαστικούς μηχανισμούς, ένα σκοτεινό κλιμάκιο των οποίων ανέλαβε προφανώς να εκτελέσει και εκτέλεσε την άνανδρη τρομοκρατική ενέργεια κατά της περιουσίας του ιδρυτή – διευθυντή της «Λακωνικής Αγωγής».

Απέναντι σε αυτήν την καινούργια ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, η οποία βεβαίως κείται εκτός της έως τώρα καταπολεμητικής ατζέντας του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Μιχάλη Χρυσοχοϊδη στον οποίο κοινοποιούμε την παρούσα ανακοίνωσή μας, μία τρομοκρατία που έχει ευρύτατη στόχευση (δηλαδή ένα ολόκληρο κομμάτι του ελληνικού λαού) και ταυτόχρονα στέκει αόρατη, απροσδιόριστη και έμμεσα «κρατική», εμείς οι Έλληνες Εθνικοί θα σταθούμε με άκαμπτο το φρόνημά μας και ψηλά την σημαία του αγώνα για θεσμική αναγνώριση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας και επιστροφή του έθνους μας στην πραγματική του Παράδοση.

Θα σταθούμε επίσης αλληλέγγυοι, ασχέτως των όποιων είτε απλών είτε σημαντικότατων διαφορών μας (πολιτικών ή φιλοσοφικο-θεολογικών ή ακόμα και αισθητικών), σε κάθε άτομο ή συλλογικότητα που εφεξής θα δεχθεί παρόμοια επίθεση εξαιτίας και μόνον ότι στράφηκε προς τον προχριστιανικό Ελληνισμό, εξαιτίας και μόνον του ότι εμπράκτως ενόχλησε τα γελοία ιδεολογήματα και εθνικο-ιστορικά ψεύδη των κυρίαρχων θεοκρατών.

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΤΙΑ;

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΘΙΑΣΟΥ «ΔΕΛΦΥΣ»-ΥΣΕΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΣΤΡΑΤΟΙ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ"

Αρ. επιστ. 100/6/17-5-2010

Προς: Περιοδικό ‘’Στρατοί και Τακτικές’’

Παντελή Χόρν 10 Α Ν. Ψυχικό, Αθήνα 15451

Θέμα: Δημοσίευμά σας, περί της φιλοσόφου Υπατίας.


Αξιότιμοι κύριοι.

Πρωτίστως επιθυμούμε να σας συγχαρούμε για την εκδοτική σας προσπάθεια σχετικά με το καινούργιο περιοδικό ‘’Στρατοί και Τακτικές’’, ευχόμενοι η κυκλοφορία του να πολλαπλασιαστεί συν τω χρόνο.

Δευτερευόντως επιτρέψτε μας να εκφράσουμε τις παρατηρήσεις –απόψεις μας, σχετικά με τα γραφόμενά σας, τα αφορούντα στην Υπατία.

1) Στη σελίδα υπ` αρ. 5, ‘’Ιστορικές επιλογές’’, τις οποίες υπογράφει ο κ. Μανακανάτας, επικαλούμενος έγκριτους ιστορικούς, μεταξύ άλλων διαβάζουμε:

‘’… η Υπατία δεν δολοφονήθηκε με εντολή της επίσημης Εκκλησίας, αλλά από μια ομάδα φανατισμένων χριστιανών που διέπραξαν ένα βίαιο έγκλημα, τραυματίζοντας θανάσιμα το κύρος της (Εκκλησίας) και δίνοντας ερείσματα σε ανθελληνικούς κύκλους μέχρι και σήμερα’’.

Από πότε το ζητούμενό μας είναι, το αν η Υπατία δολοφονήθηκε από φανατισμένους χριστιανούς ή από την επίσημη χριστιανική Εκκλησία;

Το πασίγνωστα αποδεδειγμένο είναι ότι η Υπατία δολοφονήθηκε από χριστιανούς. Τελεία και παύλα. Η διάκριση, (φανατισμένοι χριστιανοί ή επίσημοι χριστιανοί), περιττεύει. Διότι σε καμιά περίπτωση δεν εξωραΐζει τη δολοφονία καθιστώντας τους δολοφόνους, ‘’ολίγον’’ δολοφόνους, εκτός εάν ήταν κάτω του τότε ορίου ενηλικίωσης οπότε δεν είχαν και πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα γι` αυτήν τους την δολοφονική ενέργεια και πρέπει να τους αθωώσουμε.

2) Όσον αφορά τα ερείσματα που η δολοφονική αυτή ενέργεια έδωσε και δίνει μέχρι σήμερα στους ανθελληνικούς κύκλους(;) να τραυματίζουν θανάσιμα το κύρος της χριστιανικής Εκκλησίας, τί εννοείτε; Ποιοι είναι οι ανθελληνικοί κύκλοι; Μήπως όσοι Έλληνες δεν πρεσβεύουν τον Χριστιανισμό ως θρησκεία, συγκαταλέγονται στους ανθέλληνες;

Μήπως το γνωστό προπαγανδιστικό σύνθημα της επταετίας ‘’Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών’’, έχει συνδεθεί με το σενάριο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας κάποιων νεοελλήνων, κάμνοντας ανεπανόρθωτη ζημιά στο υποσυνείδητό τους, με αποτέλεσμα να ταυτίζουν τον θαυμαστό για τα διαχρονικά οικουμενικά του επιτεύγματα ελληνισμό, με την ξενόφερτη θρησκεία της ερήμου, τον Χριστιανισμό και συνεπώς να νομίζουν ότι Έλληνας σημαίνει Χριστιανός και Χριστιανός σημαίνει Έλληνας;

Διότι, λόγου χάρη, οι εκπροσωπούντες τον Ιεροπρακτικό Θίασο «ΔΕΛΦΥΣ»-ΥΣΕΕ, δεν τυγχάνουν Χριστιανοί, αλλά Έλληνες Εθνικοί οι οποίοι πρεσβεύουν την πατρογονική μας λατρεία ουσιαστικά και τυπικά και καλούν τον οποιοδήποτε σταυροκοπούμενο και προσκυνημένο ορθόδοξο, καθολικό, ιεχωβά και οποιασδήποτε άλλης παραλλαγής χριστιανούλη, να μετρηθεί μαζί τους στο ζύγι της δικαιοσύνης ως προς το ελληνικό φρόνημα, τον πατριωτισμό και την εθνική συνείδηση, για να δούμε που θα γείρει η πλάστιγγα.

Τους σύγχρονους ανθελληνικούς κύκλους αναζητείστε τους σε κάτι θολοκουλτουριάρικα κομματίδια και οργανώσεις που εμμέσως πλην σαφώς, ψελλίζουν περί του ονόματος των Σκοπίων βάζοντας μπροστά, στη μέση ή στο τέλος τον όρο ‘’Μακεδονία’’ και που ορμώνται-εδρεύουν στην ακριτική μας Φλώρινα.

Τους σύγχρονους ανθελληνικούς κύκλους αναζητείστε τους ανάμεσα στον γνωστό και μη εξαιρετέο μητροπολίτη ο οποίος, σε αντίθεση με τους προαναφερόμενους θολοκουλτουριάρηδες, εναντιώνεται στη χρήση του όρου ‘’Μακεδονία’’ ως προς το όνομα των Σκοπίων υποδυόμενος (εκ του ασφαλούς) τον υπερπατριώτη, αλλά εάν είχε μόνο μια δυνατότητα επιλογής μεταξύ των χαρακτηρισμών ‘’ Έλληνας ή ‘’Χριστιανός’’, θα επέλεγε τον χαρακτηρισμό ‘’Χριστιανός’’ όπως έκανε ο Γεννάδιος Σχολάριος, εάν ενθυμείστε.

Τους σύγχρονους ανθελληνικούς κύκλους αναζητείστε τους μεταξύ των κυρίων, κυρίων που συμμετέχουν στα στρογγυλά δημοσιογραφικά τραπέζια και στα τηλεοπτικά παράθυρα και που χρησιμοποιούν την λέξη ‘’ρατσισμός’’ τόσο συχνά, όσο συχνή είναι και η έλλειψη επιχειρημάτων τους σε κοινωνικοπολιτικά θέματα συζήτησης. Τόσο συχνά, όσο συχνά αποφεύγουν να φοράνε γραβάτα, έχοντας προσδώσει ακόμα και σ` αυτό το ενδυματολογικό αξεσουάρ, ρατσιστικές διαστάσεις…

Τέλος, τους σύγχρονους ανθελληνικούς κύκλους αναζητείστε τους σε όλους αυτούς που άνοιξαν τα σύνορα της χώρας μας άνευ όρων και προϋποθέσεων, εν ονόματι της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης των ελληνικών αξιών και τους οποίους ψηφίζετε.

Όσον αφορά τους από το πάλαι ποτέ ανθελληνικούς κύκλους, αναζητείστε τους στους νόμους της ακμής των Ρωμαιοχριστιανικών χρόνων (4ο και 5ο αιώνα μετά απαρχής χριστιανικής χρονολόγησης) όπου συνέβησαν τα αποτρόπαια εγκλήματα του βίαιου εκχριστιανισμού των Ελλήνων Εθνικών για την υποχρεωτική ‘’σωτηρία’’ της ψυχής τους και τότε θα διαπιστώσετε ότι ακόμα και ο Τζεσούα (Ιησούς) ο επονομαζόμενος ‘’Χριστός’’, δεν είχε καθόλου σχέση με τον Χριστιανισμό.

Ανθελληνικούς κύκλους αναζητείστε στον Ιουστινιάνειο Κώδικά, στις ρήσεις και τα αποφθέγματα των ‘’φιλελλήνων’’ πατέρων της Εκκλησίας Μέγα Βασίλειο, Ιωάννη Χρυσόστομο, πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλο και όλους αυτούς που η επίσημη Εκκλησία τιμά και εορτάζει σήμερα ως Αγίους και εσείς τους προσκυνάτε.

3) Στη σελίδα υπ` αρ. 92, έχετε μεταφέρει-αναδημοσιεύσει, με ιδιαίτερη σπουδή, το άρθρο του κυρίου Παντελεήμονος Δ. Καρύκα (προσφωνούμενου για εσάς ‘’πάτερ’’) στο οποίο διαβάζουμε:

‘’…ποια ήταν αυτή η ‘’πατρώα θρησκεία’’; Ήταν μήπως η μινωική λατρεία; Μήπως ήταν η λατρεία του Δωδεκαθέου; Ή μήπως… ήταν ο απίθανος θρησκευτικός ‘’αχταρμάς’’ που επικράτησε στις ελληνικές χώρες από τους ελληνιστικούς χρόνους και έφτασε στο θλιβερό του απόγειο στους χρόνους της ρωμαϊκής κυριαρχίας; ‘’Μάρτυρας’’ ποιας ‘’πατρώας θρησκείας’’ ήταν λοιπόν η Υπατία; ’’

Κατά πρώτον, ο όρος ‘’πατρώα θρησκεία’’ είναι κατά συνθήκη όρος, προκειμένου να γίνεται αντιληπτός σε εσάς. Αυτό που οι Έλληνες εννοούμε είναι απλώς, το σύνολο των ‘’νομιζομένων’’ του έθνους μας, στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και για εμάς αυτό το σύνολο είναι μία δίχως αρχή και τέλος πνευματική συνεξέλιξη με την βιολογική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική οντότητα του έθνους που λέγεται ελληνικό.

Κατά δεύτερον, σας επιστρέφουμε τον χαρακτηρισμό ‘’θρησκευτικός αχταρμάς’’ ο οποίος προσβάλει κάθε Έλληνα Εθνικό που πρεσβεύει τα πάτρια ειωθότα και νομιζόμενα και που θα έπρεπε να προσβάλει και εσάς, διότι ο ‘’θρησκευτικός αχταρμάς’’ είναι η λατρεία και των δικών σας προγόνων εφόσον και εσείς είστε Έλληνες, τουλάχιστον ως προς την καταγωγή. Και μην πείτε ότι οι απόψεις που δημοσιεύονται στο περιοδικό δεν εκφράζουν απαραίτητα και τη γνώμη του περιοδικού, διότι είπαμε: Το άρθρο του κ. Καρύκα δεν σας εστάλει απλά, αλλά το μεταφέρατε από το site της Μητρόπολης Καισαριανής αναδημοσιεύοντάς το, πράγμα που καταδεικνύει ότι ενστερνίζεστε πλήρως τις απόψεις του αρθρογράφου.

Υπό καθεστώς λοιπόν θρησκευτικού αχταρμά, τελούν οι ανά τον κόσμο Χριστιανοί με τις πάμπολλες δογματικοαιρέσεις τους και έτι περισσότερο απ` όλους, υπό θρησκευτικό αχταρμά, τελούν οι νεοέλληνες ορθόδοξοι, οι οποίοι στην καθημερινή πρακτική τους δεν τηρούν τίποτα ή σχεδόν τίποτα από το θρησκευτικό δόγμα το οποίο πρεσβεύουν, μόνο τυπικά, στα χαρτιά των ληξιαρχικών πράξεων του ετσιθελικού και προσήλυτου νηπιοβαπτισμού τους.

Ο κάθε νεοέλληνας ορθόδοξος έχει επινοήσει και μια δική του θρησκεία από ελαφρώς παραλλαγμένη έως άσχετη με τους κανόνες της ορθόδοξης Εκκλησίας.

Λόγου χάρη, αποποιείται το μυστήριο του χριστιανικού γάμου αλλά χρίζει τα παιδιά του χριστιανάκια. Προσέρχεται στη ‘’θεία κοινωνία’’ άνευ εξομολογήσεως. Εορτάζει τις παγανιστικές απόκριες κι ας τις καταδικάζει η επίσημη Εκκλησία. Προβαίνει σε εκτρώσεις ένεκα οικογενειακού προγραμματισμού κι ας τις θεωρεί εγκληματικό ‘’αμάρτημα’’ η επίσημη Εκκλησία η οποία αντιμετωπίζει τις αμέτρητες ‘’αμαρτωλές’’ παρασπονδίες των πιστών της με περίσσεια ανοχή, γνωρίζοντας καλά ότι αν τους τραβήξει το λουρί προσπαθώντας να τους φέρει στον δρόμο της ορθοδοξίας θα απολέσει το μεγαλύτερο μέρος του ποιμνίου της που τη συντηρεί και της επιτρέπει να υπάρχει.

Εν κατακλείδι μην κόπτεστε για την υπονόμευση της ορθοδόξου Εκκλησίας. Το θεοκρατούμενο Βυζαντινορωμαίικο νεολληνικό κρατίδιο την βοηθά να διατηρεί το μαγαζί της, ακόμα ανοιχτό. Ένα μαγαζί που έκανε δειλά τα εγκαίνιά του στην εποχή της Υπατίας αλλά που εκείνη δεν μπήκε ποτέ μέσα και δεν αγόρασε τίποτα.

Μετά τιμής και πικρίας

Για τον Θίασο «ΔΕΛΦΥΣ»

Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΑΠΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΑΠΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

Ανακοίνωση 225 / 26.5.«2010»

Όπως δυστυχώς συνηθίζεται εδώ και 5 χρόνια κάθε Μάϊο και Ιούνιο, το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών έγινε και εφέτος αποδέκτης αρκετών απαράδεκτων γραπτών και ηλεκτρονικών επιστολών από κυρίως ανώνυμα άτομα που ανήκουν (ή παριστάνουν ότι ανήκουν!) στον λεγόμενο «αρχαιολατρικό» ή «ελληνοπρεπή» χύδην «χώρο», ο οποίος ως γνωστόν αυτή την χρονική περίοδο αναλώνεται στο να διοργανώνει κάποιες δήθεν «ενωτικές», συμφυρματικές και φεστιβαλικού χαρακτήρα εκδηλώσεις. Η αφορμή γι’ αυτή την εντελώς απρόκλητη «εκστρατεία» που κάποιοι προφανώς έχουν συντονίσει εναντίον μας, γνωρίζουμε βεβαίως ότι δεν είναι άλλη από την γνωστή επιλογή ημών, του κύριου φορέα της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, να μην ξανασυμμετάσχουμε σε τέτοιου είδους συμφυρματικές εκδηλώσεις. Επειδή όμως οι αντιδράσεις κάποιων ανθρώπων από γελοίες έχουν γίνει τώρα πλέον και αηδιαστικές, είμαστε υποχρεωμένοι να αποσαφηνίσουμε για πολλοστή, πλην όμως τελευταία φορά, κάποια πράγματα, αλλά και ταυτόχρονα να ανακοινώσουμε μερικά νεότερα.

Πριν από δύο περίπου δεκαετίες εξουσιοδοτηθήκαμε να φέρουμε ανοικτά στο νεο-ελληνικό κοινωνικό προσκήνιο το ζήτημα της παλινόρθωσης της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, το οποίο έθεσαν τελευταίοι οι, κυρίως «στρατιότι», πολυάριθμοι οπαδοί του Πλήθωνος στον Μωρέα και την Ήπειρο και επί πεντέμισι αιώνες μαύρου κατατρεγμού διατηρήθηκε επίκαιρο και θερμό μέσα από οργανωμένες μυστικές οδούς που κατόρθωσαν να το φέρουν με επιτυχία μέχρι τις ημέρες μας. Ελάχιστα χρόνια μετά από εκείνη την εξουσιοδότηση, ιδρύσαμε και τυπικά πλέον το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών και έκτοτε δώσαμε έναν ανεπανάληπτο, απέραντα μεγάλο και πολύ δύσκολο αγώνα, με σκοπό την υγιή επανελλήνιση μέσα από την παλινόρθωση της πραγματικής εθνικής μας Παράδοσης και Θρησκείας και την θεσμική αναγνώριση της τελευταίας από την νεοελληνική πολιτεία.

Απέναντι μας βρήκαμε από την πρώτη κιόλας στιγμή την στυγνή ορθόδοξη θεοκρατία, που εξαρχής, όπως και σήμερα ακόμη, αντιμάχεται μια τέτοια προοπτική με κάθε πρόσφορο γι’ αυτήν μέσο που μπορεί να της παράσχει η τεράστια οικονομική και πολιτική της δύναμη. Όμως αυτό ήταν αναμενόμενο. Σε κάθε αγώνα ενός καταστημένου του οποίου τα θεμέλια τρίζουν και θρυμματίζονται, είναι απολύτως αναμενόμενη η χρήση της απειλής, του εκβιασμού, της εξαγοράς, της οικονομικής ή επαγγελματικής βλάβης, της συκοφαντίας, της πληρωμένης στράτευσης, του αντιπερισπασμού και όλου του σχετικού οπλοστάσιου που ήδη και κατ’ επανάληψη δοκιμάστηκε εναντίον μας, με εξαίρεση μόνον την προσπάθεια φυσικής εξόντωσής μας, προφανώς από τον φόβο των βαριών ποινικών ευθυνών σε περίπτωση ανακάλυψης των ηθικών και φυσικών δραστών.

Δεν ήσαν όμως μόνο οι θεοκράτες και οι πολύμορφοι βαλέδες τους που βρέθηκαν απέναντί μας. Μετά από αιώνες αποκοπής της συντριπτικής πλειοψηφίας του έθνους των Ελλήνων από την αρετή, την ευσέβεια και την αιδώ των παλαιών ελεύθερων προγόνων μας, στάθηκε εξαιρετικά δύσκολο να περάσει στους πολλούς το τι ακριβώς είναι και τι ακριβώς απαιτεί η Ελληνική Εθνική Θρησκεία. Οι περισσότεροι την εξέλαβαν και εξακολουθούν να την εκλαμβάνουν λανθασμένα (ή επειδή έτσι τους βολεύει) είτε ως εφαλτήριο για αντιχριστιανισμό ή αντιεβραϊσμό, είτε ως προθάλαμο στον εθνικισμό, είτε ως πεδίο βιοπορισμού ή ικανοποίησης καταξιωτικών συνδρόμων, είτε ως πλαίσιο φυγής από την πραγματικότητα και ονειροπόλησης, είτε ως δικαιολογία για οργάνωση μαζικών φεστιβαλικών εκδηλώσεων, μοναδικός σκοπός των οποίων είναι «να περνάει καλά» το κατά κανόνα άσχετο με την εθνική μας θρησκευτικότητα πλήθος.

Οι πρώτες από αυτές τις εκτροπές είναι βεβαίως αντιμετωπίσιμες, αν και όχι δίχως σημαντική από πλευράς μας σπατάλη πολύτιμων δυνάμεων. Εκείνο όμως που δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε, και δεν είναι του ενδιαφέροντός μας άλλωστε κάτι τέτοιο, είναι η τάση των ανθρώπων της εποχής μας προς την ελάσσονα προσπάθεια, το επιφανειακό, το θεαματικό, το διασκεδαστικό και, κυρίως, προς αυτό που δεν απαιτεί αλλαγή έθους και συνείδησης. Μετά από μία περίπου δεκαετία τέτοιων εκτροπών, γινόμαστε σήμερα μάρτυρες μιας μανίας ελληνοφανούς φεστιβαλισμού, που θεωρεί ότι υπηρετεί την επανελλήνιση με το να συγκεντρώνει από καιρού εις καιρόν μικροπλήθη παντελώς άσχετων με την Εθνική μας Θρησκεία ανθρώπων, όχι μόνο γύρω από πολιτιστικού χαρακτήρα δρώμενα, αλλά ακόμα και γύρω από τελετές που προσφάτως (γιατί δεν ίσχυε παλαιότερα) οι διοργανωτές τους δεν έχουν ενδοιασμό να τις παρουσιάζουν ως λατρευτικού χαρακτήρα. Από αφέλεια λοιπόν ή από άλλες λιγότερο αθώες αιτίες, γίνονται επικλήσεις προς τους Θεούς μας και επιδεικνύονται τα άγια των αγίων μας μπροστά σε άσχετους θεατές που δεν επιδεικνύουν τον ελάχιστο σεβασμό προς τα εθνικά σεβάσματα και αυτό μάλιστα θεωρείται ως... το απαύγασμα (ή η... «κορυφαία εκδήλωση») της «ελληνοπρέπειας», σε σημείο μάλιστα που να εισπράττει το μένος των φεστιβαλιστών όποιος, είτε φορέας είτε επώνυμος άνθρωπος, αρνείται να συμμετάσχει σε αυτή την κραυγαλέα ασχήμια: ακόμα και ψευτο - «Παναθήναια» ετοιμάζονται για το άμεσο μέλλον και μάλιστα μοιράζονται και από τώρα οι υποσχέσεις για χρηματικές αμοιβές!

Το ζωντανό από τον 15ο αιώνα αίτημα της παλινόρθωσης της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας κινδυνεύει φανερά λοιπόν σήμερα, σήμερα που υποτίθεται ότι η σχετική πολιτική ελευθερία επιτρέπει την μετά από συνεχή και στρατηγικό αγώνα θεσμική ικανοποίησή του, να ξεπέσει σε διεκδίκηση του αρτιότερου ή θεαματικότερου φολκλορισμού με όσο το δυνατόν πιο «πολυπληθές» και πιο «χαρούμενο» και «αφελές» μικροπλήθος. Κάτι δηλαδή που, εάν επικρατήσει, θα ακυρώσει για πολλές δεκαετίες την υπόθεση της πραγματικής παλινόρθωσης και θεσμικής αναγνώρισης, για την οποία εμείς αγωνιζόμαστε, αφού η Ελληνική Εθνική Θρησκεία θα έχει αναντίρρητα απομακρυνθεί από τον εαυτό της και υποβιβαστεί στην αναπαράστασή της.

Σε αυτή την πονηρή ροή εικόνων που παρασύρει τα πάντα «και κάποιος άλλος κατευθύνει όπως του αρέσει τούτη την απλοποιημένη επιτομή του αισθητού κόσμου» για να δανειστούμε από τον Ντεμπόρ, εμείς ωστόσο δεν έχουμε καμία απολύτως πρόθεση να αντιπαρατάξουμε δικούς μας, υποτίθεται «υγιείς», φεστιβαλισμούς στους φεστιβαλιστές και αδίκως ανησυχούν αυτοί για κάτι τέτοιο, γιατί δεν θα το επιχειρήσουμε ποτέ. Αυτό από το οποίο κινδυνεύει η Ελληνική Εθνική Θρησκεία δεν είναι η αναπαράστασή της, ή ακόμη χειρότερα η παραποίησή της, αλλά το πιθανό σφάλμα να τις υιοθετήσει και η ίδια, εξαφανιζόμενη για πάντα μέσα τους.

Δεν θα εμποδίσουμε επίσης κάποια εύπιστα μέλη μας, τα οποία γνωρίζουμε ότι πολιορκούνται στενά για να αποστατήσουν προς τον φεστιβαλισμό, να το πράξουν και μάλιστα μια ώρα αρχύτερα, εάν τέτοιο είναι το ζητούμενο ή το κριτήριό τους. Ο καθένας αξίζει άλλωστε τις επιλογές του και αυτοί που αναζητούν την φιγούρα ή το αργύριον είναι κρίμα να τα στερηθούν. Για εμάς πάντως δεν κάνουν, αφού γνωρίζουμε καλά ότι η αγωνιστική ισχύς δεν κρύβεται στους αριθμούς για τον απλό λόγο ότι το όποιο χαμηλό, απλοϊκό και χυδαίο στοιχείο υπερτερεί πάντοτε αριθμητικά του όποιου υψηλού, σοβαρού και ποιοτικού. Συνεπώς η ποιότητα, η αρετή, η αγωνιστικότητα και η ευσέβεια είναι τα μοναδικά στοιχεία που όντως ενδιαφέρουν το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών.

Κατ’ επέκταση, το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών ενδιαφέρεται και για ν’ αυξήσει κάποιες αποστάσεις που ήδη έχει λάβει. Από την μία την απόσταση από τα μικροπλήθη του λεγόμενου «χώρου», που βεβαίως έχουν κάθε δικαίωμα να πορευθούν όπου θέλουν και να καταλήξουν όπου τους αρμόζει αλλ’ επ’ ουδενί και να το σύρουν μαζί τους, όπως δεν έχουν και δικαίωμα να το βρίζουν επειδή δεν συναγελάζεται και δεν εξομοιώνεται. Τι νοοτροπία και τούτη! Από την άλλη, ενδιαφέρεται να διατηρήσει και εν συνεχεία να αυξήσει την επίσης ήδη απόστασή του από κάθε διαδικασία ή ακόμη και νοοτροπία που βεβηλώνει και ευτελίζει τα σεβάσματα της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας.

Γι’ αυτόν τον λόγο, το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών αποφάσισε σε εδική συνεδρίασή του όλες οι ιεροπραξίες του ετήσιου εορταστικού του κύκλου, με εξαίρεση μόνον

την τελετή για την καλοχρονιά (Χειμερινό Ηλιοστάσιο – Γέννηση Θεού Τριεσπέρου Ηρακλέους),

την τελετή υποδοχής της άνοιξης (Εαρινή Ισημερία), και

την απόδοση τιμής στους Μαραθωνομάχους (γύρω στην Φθινοπωρινή Ισημερία)

να γίνονται εφεξής «εν κλειστώ» από τους αρμόδιους για τον κάθε Θεό ιερείς / ιέρειες και παρουσία μόνον των ορκισμένων μελών μας (των λεγόμενων «Ομοίων»).

Με αυτόν τον τρόπο θα τελεί εφεξής τις ιεροπραξίες της η Ελληνική Εθνική Θρησκεία, μέχρι αυτή να παλινορθωθεί πλήρως, δηλαδή με ΘΕΣΜΙΚΗ αναγνώρισή της, στην καταπατημένη και λεηλατημένη πατρίδα μας που τώρα βρίσκεται υπό την τυραννία της ορθόδοξης θεοκρατίας και των βαρβαρικών μαζών που αυτή παράγει ώστε να τις έχει στήριγμα. Οι ιεροπραξίες μας θα ξαναγίνουν δημόσιες, μόνο όταν θα υπάρχει ήδη το θεσμικό πλαίσιο να απονέμεται στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία ο πρέπων σεβασμός.

Αυτονόητο είναι ότι εφεξής από τις δικές μας τελετές δεν θα δημοσιεύεται και κανενός είδους οπτικό ή ηχητικό υλικό. Ποτέ πια οι λατρευτικές μας πράξεις δεν θα αποτελούν θέαμα για βέβηλα μάτια, πόσο μάλλον «διαφημιστικό υλικό» προς ανθρώπους που δεν αξίζει ούτε καν να μας πλησιάσουν. Όποιος από τούδε έχει την περιέργεια να μας γνωρίσει, θα πρέπει να αρκεστεί στα όσα θα δημοσιεύουμε είτε από τις διαλέξεις και τις άλλες εκδηλώσεις που διοργανώνουμε για την μόρφωση της κοινότητάς μας, είτε από τις πιο πάνω τρεις μόνον ανοικτές τελετές μας, είτε από τους θεσμικο-κοινωνικούς αγώνες που δίνουμε για μια πιο ελληνική και πιο ανθρώπινη Ελλάδα. Όποιος επίσης από τούδε θελήσει να γίνει ένας από εμάς θα πρέπει προηγουμένως να έχει ξεκαθαρίσει με τον εαυτό του εάν είναι ή όχι ικανός να αφοσιώνεται, να κατανοεί και να υιοθετεί στόχους και, πάνω από όλα, ΝΑ ΜΑΧΕΤΑΙ.

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΝΤΙΚΗ

Η αρχή της ομιλίας του συγγραφέα Βλάση Ρασσιά «Αποσαφηνίσεις για την Eιμαρμένη και την Mαντική» στο Φιλοσοφικό Αθήναιο «Εκατηβόλος», το Σάββατο 10 Aπριλίου 2010.

Ολόκληρη η ομιλία διατίθεται σε DVD παραγωγής του Φιλοσοφικού Αθήναιου «Εκατηβόλος»: ysee@ysee.gr

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΑΘΗΝΑΙΟ "ΕΚΑΤΗΒΟΛΟΣ" - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ "2010"

Φιλοσοφικό Αθήναιο Εκατηβόλος (Αριστοτέλους 36, 1ος όροφος, Αθήνα)

Σάββατο 1 Μαϊου, ώρα 20.30
Βλάσης Ρασσιάς, «Αmerican Indian Movement, AΙΜ: ο αγώνας των αυτοχθόνων βορειοαμερικανών για την εθνική τους αξιοπρέπεια κατά την δεκαετία του '70»

Σάββατο 8 Μαϊου, ώρα 20.30
«Αφιέρωμα στον Δημήτρη Λιαντίνη» με προβολή ανέκδοτου υλικού και τοποθετήσεις από τους Δημήτρη Αλικάκο, Ουρανία Τουτουντζή, Βλάση Ρασσιά, Τάσο Χαλιό και Κώστα Κεχαγιά

Σάββατο 15 Μαϊου, ώρα 20.30
Ευαγγελία Καφετζιδάκη, «Ζεύγμα. Μια ελληνική πόλη κάτω από το νερό»

Κυριακή 16 Μαϊου
Εκδρομή - ξενάγηση στο Ιερό του Πτώου Απόλλωνος και συνεορτασμός των «Θαργηλίων» με το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών

Σάββατο 22 Μαϊου, ώρα 20.30
«Οι τελευταίες στιγμές της Υπατίας στην ταινία AGORA», συζήτηση σχετικά με την ταινία

Σάββατο 29 Μαϊου, ώρα 20.30
Κωνσταντίνος Σκανδάλης, «Η θεωρία της βυθισμένης Αιγηίδος»

Σάββατο 5 Ιουνίου, ώρα 20.30
Δημοσθένης Δ. Λέντζης, «Καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω θρησκείας στην εργασία: η κοινοτική διάσταση»

Η ΥΨΗΛΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΩΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Η ΥΨΗΛΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΩΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Ο Πολυθεϊσμός της Ελλάδος προσέφερε όλα τα μέσα για την προστασία της κάθε πλευράς της οικογενειακής ζωής. Καμιά θρησκεία δεν ενδιαφερόταν περισσότερο για την καθαγίαση των οικογενειακών καθηκόντων, του καθήκοντος του πατέρα προς το υιό και του υιού προς τον πατέρα, των αδελφών προς τις αδελφές, του ενός συγγενή προς τον άλλο, όλων όσων μαζεύονταν γύρω από το βωμό του «Ερκείου» Διός.

Πράγματι, η εκπλήρωση του μεγάλου αυτού σκοπού είναι ίσως το κύριο έργο της Ελληνικής Θρησκείας. Όλος αυτός ο τομέας ανήκει κατ' εξοχήν στον ύψιστο Θεό, στον ίδιο τον Δία. Αξίζει δε σε αυτό το σημείο να σημειώσουμε την αντίθεση ανάμεσα στην παλαιά θρησκεία της Ελλάδος, η οποία είχε αναπτύξει αρχικά την πίστη σε απτές Θεότητες με σαφή χαρακτηριστικά και στην πιο ασαφή ρωμαϊκή που είχε να κάνει περισσότερο με numina και σκιώδεις δυνάμεις. Την οικογενειακή ηθική της Ρώμης προστάτευε κυρίως ο θρησκευτικός σεβασμός προς τα προγονικά πνεύματα, την οργή των οποίων προκαλούσε ο υιός που έβλαπτε τον πατέρα του ή ο σύζυγος που αδικούσε τη γυναίκα του (1), την ίδια δε ιδέα βρίσκουμε και σε ορισμένα αποσπάσματα από την Ελληνική Λογοτεχνία, λ.χ. στους «Νόμους» του Πλάτωνος, όπου δογματίζουν την ανησυχία των πνευμάτων των νεκρών για τη τήρηση των οικογενειακών καθηκόντων.

Όλη η ηθική της Ελληνικής οικογένειας συγκεντρώνεται και επικεντρώνεται στον Θεό Δία. Είναι «Γενέθλιος», αρχηγός των «Γενεθλίων» Θεών. Ως «Πατρώος», περιφρουρεί το δίκαιο του πατέρα και ως «Ομόγνιος» προστατεύει τον δεσμό των αδελφών και των άλλων κοντινών συγγενών. Αυτά τα ονόματα δεν είναι επιπόλαιοι τίτλοι, βγαλμένοι από την ποιητική φαντασία, αλλά εκφράζουν τις ζωτικότερες πεποιθήσεις της ελληνικής λατρείας. Ο αδικημένος συγγενής, πατέρας, υιός ή εξάδελφος μπορούσε να επικαλεστεί τον Θεό με αυτά τα ονόματα και η επίκληση θα είχε τη δύναμη που έχει ένα μαγικό ξόρκι, ικανό για να ξυπνήσει την θεία οργή ενάντια στον παρανομήσαντα.

Πράγματι, τα ονόματα αυτά είναι αληθινές λέξεις δύναμης βγαλμένες από τα βάθη του θρησκευτικού αισθήματος που έδωσε ζωή και δύναμη στο αρχαίο οικογενειακό σύστημα. Ο Ζευς λέγεται «Ομόγνιος», όχι απαραίτητα γιατί πίστευαν πως ήταν συγγενής με τη συγκεκριμένη οικογένεια. Ο Στρεψιάδης τον αποκαλεί «Πατρώο» στις «Νεφέλες» του Αριστοφάνους, όταν τον προσβάλλει ο υιός του, όχι γιατί ο Ζευς είναι αληθινός πρόγονός του, αλλά γιατί ο αδικημένος συγγενής, ή ο αδικημένος πατέρας χρειάζεται την βοήθεια του Θεού και προκειμένου να κερδίσει το ενδιαφέρον του, τού αποδίδει τους ανθρώπινους τίτλους που ορίζουν την σχέση που έχει παραβιαστεί, εδραιώνοντας έτσι την συναισθηματική σύνδεση ανάμεσα στον εαυτό του και τον Θεό.

Αυτό ακριβώς δίνει σε πολλούς ελληνικούς θεϊκούς τίτλους την μοναδική τους δύναμη και στην μελέτη τους την σπουδαιότητα της αντίληψης του εσώτερου θρησκευτικού αισθήματος. Μπορούμε λοιπόν, να κατανοήσουμε την παράξενη φράση στις «Χοηφόρους» του Αισχύλου (2), όπου ο Ορέστης προσφεύγει στον Δία για τους δολοφόνους του πατέρα του: «καί πότ' άν αμφιθαλής Ζεύς επί χείρα βάλοι, φεύ φεύ, κάρανα δαϊξας;», («αχ! και πότε θ' απλώσει το χέρι του ενάντια σ' αυτούς ο πανίσχυρος Ζευς, ω αλίμονό μου, και τις κεφαλές τους θ' ανοίξει;»). Το επίθετο «αμφιθαλής» χρησιμοποιείται μόνο στην Αττική για το παιδί που έχει και τους δυο γονείς του ζωντανούς. Ο Ζευς προστατεύει τα δικαιώματα τέτοιων παιδιών και για να τονιστεί η σχέση του συμπάσχοντος μαζί τους Θεού, ονομάζεται και ο ίδιος «αμφιθαλής». Με αυτό δε το όνομα καλείται ως πανίσχυρος να πάρει εκδίκηση για το παιδί, του οποίου σκοτώθηκε άδικα ο πατέρας (3).

1. Βλ. Wissowa, «Religion und Kultus der Roemer», σελ. 187. Πλούταρχος, «Βίος Ρωμαίων», 22

2. «Χοηφόροι» Αισχύλου, στ. 394 – 396, σε μετάφραση Ερρ. Χατζηανέστη

3. Βλ. άρθρο μου στο «Classical Quartely», 1910, σελ. 186

R. L. Farnell

(από το βιβλίο του «Ανώτερες Πτυχές Της Θρησκείας Των Ελλήνων». Αναδημοσίευση από το περιοδικό "Διιπετές", τεύχος 71)

ΓΙΑ ΤΗΝ (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!) ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΟΚΡΑΤΩΝ

Ανοικτή επιστολή του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών προς τους 300 εκπροσώπους του Ελληνικού λαού αναφορικά με την (επιτέλους!) στοιχειώδη φορολόγηση του εκκλησιαστικού πλούτου. Α.π. 224 / 16.3.2010

Για μία χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης, κάθε μέτρο που αποσκοπεί στην ακύρωση ή έστω μείωση του πολυεπίπεδου πλιάτσικου που γίνεται στην οικονομία της, είναι αν μη τι άλλο λογικό και σαν τέτοιο χαιρετίζουμε την χθεσινή δημοσιοποίηση από πλευράς της κυβέρνησης ότι στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο περιλαμβάνεται και μια στοιχειώδης φορολόγηση της ασύδοτης έως σήμερα ορθόδοξης θεοκρατίας. Μιας θεοκρατίας η οποία στέκεται υλικά επάνω σε μια κολοσσιαία περιουσία που ισούται σχεδόν με το σύνολο των ετήσιων κρατικών εσόδων και επάνω στην διεκδίκηση πολλών εκατομμυρίων στρεμμάτων δημόσιων αλλά και ιδιωτικών εκτάσεων σε όλη την χώρα. Μιας θεοκρατίας που σε βάρος της εθνικής οικονομίας ακμάζει μέσα από περίπου 3.000 ναούς και μονές και περίπου 7.000 «εκκλησιαστικούς φορείς» που παριστάνουν τα ΝΠΔΔ. Μιας θρασύτατης θεοκρατίας που από χθες έχει λυσσάξει να προσπαθεί να αποτρέψει τα περιλαμβανόμενα στο νομοσχέδιο με τις γνωστές πιέσεις της προς πολιτικούς που μπορεί με τον α ή β τρόπο να εκβιάσει.

Είναι αυτοί που υφάρπαξαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες απίθανα μεγάλα ποσά ευρωπαϊκού χρήματος που φυσικά οι αποστολείς του το προόριζαν για αναπτυξιακές και όχι… θεοκρατικές επενδύσεις, είναι αυτοί που με πολύμορφες πιέσεις και εκλογικούς εκβιασμούς κατόρθωσαν τα τελευταία χρόνια να μην πληρώνουν τίποτε απολύτως σε μια οικονομία μάλιστα που βυθιζόταν κατακόρυφα στα απίθανα ελλείμματα που τώρα καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι και το κοινωνικό κράτος.

Μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2004 η Πολιτεία, που βεβαίως το 1997 είχε γενναιόδωρα όσο και παράλογα αποποιηθεί τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας που όφειλαν αυτοί (ν.2459/97) και είχε επίσης το 2003 δεχθεί να πληρώνει από τον κρατικό προϋπολογισμό το 25% των εισφορών του ταμείου ασφάλισης των κληρικών, φορολογούσε τουλάχιστον τα «δηλούμενα» ακαθάριστα έσοδα των ναών τους με 35%, αν και αυτοί φρόντιζαν να τα παρουσιάζουν σχεδόν μηδενικά ώστε σχεδόν μηδέν να πληρώνουν. Ακόμα όμως και αυτή την παρωδία φορολόγησής τους, πίεσαν και κατάφεραν να την καταργήσουν με τον ν.3220/04, με τον οποίο οι πολιτικοί που τον συνέταξαν και τον ψήφισαν, στις παραμονές των εκλογών του 2004, έβλαψαν συνειδητά την εθνική οικονομία. Και λέμε συνειδητά, αφού κανείς δεν μπορεί να πειστεί πως δήθεν αγνοούσαν ότι αυτό το υποτιθέμενο 35% (25% αρχικά που το 1968 αυξήθηκε σε 35%) τους το ζητούσε η πολιτεία από τότε που είχε σκανδαλωδώς δεχθεί να πληρώνει κατευθείαν από τον κρατικό προϋπολογισμό τους μισθούς όλου του ανθρωπίνου δυναμικού της ορθόδοξης θεοκρατίας!

Η συνειδητή βλάβη στην εθνική οικονομία συνεχίστηκε ωστόσο και τον Δεκέμβριο του 2004, με τον άλλον σκανδαλώδη νόμο 3296/04 (άρθρο 6) με τον οποίο μηδενίστηκε ο ετήσιος φόρος που όφειλαν οι θεοκράτες για τα εισοδήματά τους από εκμίσθωση των αμέτρητων εμπορικού χαρακτήρα ακινήτων τους. Και σαν να μην έφθανε αυτό, οι εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού δέχθηκαν μετά από λίγο, με τον ν.3247/05, να μην καταβάλλουν οι ναοί και τα μοναστήρια ούτε φόρο αυτόματου υπερτιμήματος ούτε τέλος συναλλαγής! Κοντολογίς, η ίδια η Ελληνική Πολιτεία, δια του κοινοβουλίου της, αποδέχθηκε παραλόγως να χάνει ανά έτος η εθνική οικονομία μερικά δισεκατομμύρια ευρώ –και να ενισχύει ισόποσα τα θησαυροφυλάκια των θεοκρατών- την ώρα που έρχεται σήμερα να βασανίζει την αγορά με αύξηση ΦΠΑ αποσκοπώντας να κερδίσει τμήμα μόνο από τα όσα ήδη χάρισε ετησίως, και μάλιστα επί αρκετά έτη, στους άπληστους θεοκράτες.

Ευχόμαστε οι εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού να φανούν αυτήν την φορά τιμιότεροι απέναντι στην πατρίδα μας και στο μέλλον των παιδιών μας και να μην υποχωρήσουν μπροστά στις πιέσεις των θεοκρατών που γνωρίζουμε ότι ήδη τους ασκούνται και η στοιχειωδώς δίκαιη (γιατί ακόμα υπολείπεται της πραγματικά δίκαιης) φορολόγησή τους που ανακοινώθηκε με το φορολογικό νομοσχέδιο να γίνει επιτέλους νόμος τους κράτους.

Ευχόμαστε επίσης και να υλοποιηθεί σύντομα η υπεραναγκαία πλέον λαϊκότητα του κράτους και ο απόλυτος διαχωρισμός Πολιτείας – Εκκλησίας. Για το καλό της δεύτερης άλλωστε, αφού επιμένοντας να ζει στην εποχή του Βασίλειου Βουλγαροκτόνου και να προκαλεί βάναυσα το λαϊκό συναίσθημα, δεν έχει καταλάβει ότι ουσιαστικά είναι κάτι ανάλογο με τον Λουδοβίκο τις παραμονές του 1789. Ο «λαός Ισραήλ» τον οποίο με ζήλο αινεί στους ναούς της, έχει να της προσφέρει από τις μακραίωνες οικονομικές του εμπειρίες μία σοφότατη ρήση: «ακόμα και η μικρή ζημιά μπορεί ν’ αποτελέσει κέρδος».

Έλληνες βουλευτές, εκπρόσωποι του λαού,

ελπίζουμε να σταθείτε στο ύψος που απαιτεί το αξίωμά σας, η Ελλάδα, η Δημοκρατία, αλλά και τα αυστηρά πια προστάγματα των καιρών.

Μετά τιμής

Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών www.ysee.gr

ΠΑΡΤΕ (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!) ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΚΡΑΤΕΣ!

Αρκτά γδάρατε τον λαό! Πάρτε από την Εκκλησία!

ΔΙΑΒΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΡΕΣΒΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

ΔΙΑΒΗΜΑ ΤΟΥ ΥΠΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΠΡΕΣΒΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ


Αριθμός πρωτοκόλλου 223 / 23. 2. 2010


Προς τον εν Αθήναις πρέσβη

της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

Δρ Wolfgang Schultheiss

Καραολή & Δημητρίου 3

106 75 Κολωνάκι – Αθήνα


Αξιότιμε κύριε πρέσβη

Με το παρόν διάβημά μας, εκφράζουμε την λύπη μας για την συλλήβδην κατά του Ελληνικού Έθνους αρρωστημένη εχθρότητα, την οποία τον τελευταίο καιρό έχει καλλιεργήσει η κυβέρνησή σας και τα μαζικά μέσα ενημέρωσης της χώρας σας, με φανερή τουλάχιστον αφορμή τα ομολογουμένως άσχημα οικονομικά της χώρας μας, αλλά και κάποιους σχετικούς με αυτά χειρισμούς των προηγουμένων ελληνικών κυβερνήσεων.

Κάνουμε λόγο για λύπη και όχι αγανάκτηση ή οργή, γιατί γνωρίζουμε ότι, καλώς ή κακώς, οι άνθρωποι λειτουργούν τελικά σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουν ή που κάποιοι άλλοι τους έχουν βάλει μέσα στα μυαλά τους. Ομοεθνής σας άλλωστε ήταν ο εξαίρετος συγγραφέας Ernst Alexander Rauter (1929 – 2006) που ερμήνευσε το με ποιον τρόπο κατασκευάζονται οι γνώμες μέσα στα κεφάλια («Uber das Herstellen von Untertanen. Wie eine Meinung in einem Kopf entstecht », 1968).

Κάθε γενίκευση αποτελεί δομικό υλικό για φασισμό και ρατσισμό. Και δυστυχώς ο λαός σας, που έχει παρασυρθεί από την κυβέρνησή σας και τα μαζικά μέσα ενημέρωσης της χώρας σας, έχει ήδη εκφραστεί πολύτροπα με φασιστικό και ρατσιστικό τρόπο εναντίον όλων αδιακρίτως των Ελλήνων, από χυδαίες συμπεριφορές προς Έλληνες τουρίστες έως το τελευταίο απερίγραπτο εξώφυλλο του περιοδικού «Focus». Σε αυτό το τελευταίο, όχι μόνο εκφράζεται απροκάλυπτα η πιο πάνω φασιστική / ρατσιστική γενίκευση με το να αποκαλούνται «απατεώνες» συλλήβδην όλοι οι Έλληνες, αλλά και προσβάλλεται βάναυσα το θρησκευτικό συναίσθημα 100.000 περίπου ομοεθνών μας που τιμούν εμπράκτως την Ελληνική Εθνική Θρησκεία και τώρα βλέπουν την μεγάλη Θεά της Φιλότητας να χρησιμοποιείται σε ένα βέβηλο φωτομοντάζ που μια αρρωστημένη «έμπνευση» θέλησε να κάνει εξώφυλλο ευρείας κυκλοφορίας. Και επειδή ίσως, αξιότιμε κύριε πρέσβη, η χριστιανική ανατροφή σας δεν θα σας επιτρέψει να καταλάβετε τι εννοούμε, νοιώθουμε όπως ακριβώς θα ένοιωθε ένας δικός σας χριστιανός ομοεθνής εάν σε κάποιο άλλο εξώφυλλο παρουσιαζόταν ο Λούθηρος ή ο Άγιος Βονιφάτιος με περιβραχιόνιο των ναζί δίπλα στον τίτλο «Φασίστες και ρατσιστές στην ευρωπαϊκή οικογένεια».

Δεν υπάρχει λόγος να καλλιεργούνται μίση ανάμεσα στα έθνη που υποτίθεται ότι θέλουν να δημιουργήσουν το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ, εκτός εάν κάποιος ενδιαφέρεται πολύ να μην προκύψει αυτή ποτέ. Συνεπώς δεν καταλαβαίνουμε αυτό το ανθελληνικό αίσθημα που καλλιεργούν στην χώρα σας εκείνοι που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Όσο εύκολο είναι να πυροδοτηθεί η «οργή του γερμανού φορολογούμενου» για τον υποτίθεται αναξιόπιστο κοινοτικό εταίρο, τόσο εύκολο είναι και να πυροδοτηθεί η «οργή του έλληνα φορολογούμενου» για τους εκμεταλλευτές εταίρους που όχι μόνο δεν πράττουν το παραμικρό για να μην αιμορραγεί οικονομικά η πατρίδα μας από τον αηδιαστικό πια «τουρκικό κίνδυνο», αλλά επιπρόσθετα πλουτίζουν οι πολεμικές βιομηχανίες των εν λόγω εταίρων εις βάρος της ελληνικής οικονομίας.

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, αξιότιμε κύριε πρέσβη, η πυροδότηση της «οργής» μαζών ανθρώπων που είναι απληροφόρητοι και συμφεροντολόγοι μακροπρόθεσμα δεν συμφέρει καμία πλευρά που ενδιαφέρεται για την ευρωπαϊκή ενότητα. Πόσω μάλλον όταν αυτή η «οργή» σίγουρα θα στραφεί στο άμεσο μέλλον και προς άλλους στοχοποιημένους (σε οικονομικό επίπεδο τουλάχιστον) ως «κακούς», δηλαδή προς τους Πορτογάλους, τους Ισπανούς, τους Ιταλούς και πάει λέγοντας, ίσως ακόμα και προς τους Γάλλους.

Εάν η κυβέρνησή σας επιθυμεί με τόση σφοδρότητα να παριστάνει την «καρδιά της Ευρώπης», τότε αντί να πυροδοτεί τα χαμηλά λαϊκά ένστικτα εναντίον άλλων λαών, ας διοχετεύσει αυτή την φιλοδοξία της σε πιο δημιουργικές οδούς, όπως λ.χ. στο να διεκδικήσει επιτέλους μια συνταγματική οντότητα που να μην παρεμποδίζει, όπως κάνει τώρα, την ίδρυση ομοσπονδιακού ευρωπαϊκού Κράτους. Σε τελευταία ανάλυση ο ευρωπαίος Άνθρωπος, του οποίου οι τρεις πολιτισμικές κορυφώσεις ήσαν ο προχριστιανικός Ελληνικός πολιτισμός, η εποχή των Αντωνίνων και ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός και η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση, δημιούργησε πολύ σοβαρότερα πράγματα από στείρο οικονομισμό, αριθμούς, «αγορές», στατιστικές, συμφέροντα και κυριαρχίες, τα οποία είναι κατασκευάσματα ΑΛΛΩΝ και γι’ αυτό ο φυσιολογικός άνθρωπος αισθάνεται άβολα όταν του ζητούν να προσαρμόσει αποκλειστικά σε αυτά το είναι του και την ζωή του. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το μέσο μορφωτικό επίπεδο του λαού σας τον καθιστά ικανό να γνωρίζει αυτά ακριβώς τα πολύ σοβαρότερα πράγματα.


Μετά τιμής

Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών

(ακολουθεί υπογραφή)

www.ysee.gr

Υ.Σ.Ε.Ε.: ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 222 / 13. 2. 2010

ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ!

«... δεν τους μαθαίνουν Ιστορία γιατί δεν συμφέρει να ξέρουν και να κρίνουν... άλλοτε χρησιμοποιούσαν την Ιστορία στα σκολειά για να παράγουν εθνικιστικές συνειδήσεις, μετά για να κάνουν κακή κι αδέξια προπαγάνδα ψευτοαριστερίστικη. Όλοι απλώναν αναχρονιστικά τις ιδεούλες τους και τις πίστεις τους στο παρελθόν, κόβαν και ράβαν την Iστορία στα μικρά μέτρα τους... Σιχάθηκα μια ζωή να παλεύω να διαλύσω ψευτοϊστορικές ερμηνείες του παρελθόντος, εθνικιστών και τάχα μαρξιστών, τάχα συντηρητικών και τάχα προοδευτικών, να μην θαρρούν τα παιδιά πως η αρχαιοελληνική πόλις είναι ό,τι τάχα η εθνικιστική πατρίδα» (Ρένος Αποστολίδης, Ιούνιος 1993)

Mε αφορμή την αναγγελθείσα «ελληνοποίηση» μεταναστών από την ελληνική Πολιτεία, με την ισχυρότατα συμβολική παρουσία μάλιστα του αρχιεπισκόπου Αθηνών στο υπουργικό συμβούλιο της 22ας Δεκεμβρίου 2009 το οποίο προετοίμασε τις διαδικασίες, καθώς και τις μετέπειτα από κοινού εμφανίσεις του ιδίου και του πατριάρχη Νέας Ρώμης σε στέκια μεταναστών, τον τελευταίο καιρό γινόμαστε θεατές αλλεπάλληλων λεκτικών αλλά και φυσικών συγκρούσεων ανάμεσα σε δύο πλήρως εκφασισμένα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που δήθεν κόπτονται από αντιδιαμετρικές θέσεις επί του σοβαρού αυτού ζητήματος. Ένας βαρύτατα εκφασισμένος λόγος (δηλαδή γεμάτος από υπεργενικεύσεις, υπεραπλουστεύσεις, παράλογες επαγωγές και ωμές στοχοποιήσεις) απειλεί να διαχυθεί παντού στην ήδη προβληματική, λόγω χαμηλού επίπεδου παιδείας και ισχυρής θρησκοληψίας, ελληνική κοινωνία, απειλώντας μάλιστα να τιμωρήσει κι από πάνω τους υπόλοιπους πολλούς και φυσιολογικούς ανθρώπους που αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτό το τσίρκο πολιτικού και κοινωνικού πρωτογονισμού.

Ως θρησκευτικός φορέας (δηλαδή ως ο φορέας της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας), το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών δεν θέλησε έως τώρα να πάρει θέση επάνω σε αυτό το σύνθετο, πολυεπίπεδο και πολυπαραμετρικό ζήτημα, κρίνοντας ότι για τα του Κράτους (και επί του προκειμένου για υπηκοοποίηση ανθρώπων) αρμόδιο είναι το Κράτος και μόνο αυτό, υπό την εκάστοτε αιρετή κυβέρνησή του. Είναι γνωστή άλλωστε και χιλιοειπωμένη η ιστορικά τεκμηριωμένη θέση μας ότι το Έθνος (και επί του προκειμένου το Ελληνικό, για την παλινόρθωση του εθνισμού του οποίου εμείς αγωνιζόμαστε) δεν ταυτίζεται με το όποιο Κράτος, ακόμα και στις περιπτώσεις που αυτές οι δύο εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους οντότητες τυγχάνει να μοιράζονται το ίδιο όνομα.

Από τη μία πλευρά όμως γινόμαστε μάρτυρες μιας αδικαιολόγητης σπουδής της Πολιτείας να επιχειρεί εν μέσω κρίσης την «ελληνοποίηση» μεταναστών, την οποία σκοπίμως δεν αποκαλεί «απονομή υπηκοότητας» αλλά «απονομή της ελληνικής ιθαγένειας». Και αυτό προκαλεί σε κάθε εγγράμματο άνθρωπο εύλογους συνειρμούς, καθώς είναι αδύνατον να φαντασθούμε ότι οι κυβερνητικοί παράγοντες δεν γνωρίζουν ότι ο όρος «ιθαγένεια» στην γλώσσα των Ελλήνων αποτελεί σύνθεση των λέξεων «ιθύς», δηλαδή ευθύς / αληθής και «γένος», συνεπώς παραπέμπει ευθέως στην καταγωγή και σημαίνει τον αυτόχθονα, τον γηγενή, τον επιχώριο. Από την άλλη πλευρά γινόμαστε επίσης μάρτυρες της χονδροειδούς (όπως το συνηθίζουν άλλωστε) παρέμβασης επί του ζητήματος ουκ ολίγων στελεχών της δικτατορεύουσας Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωστών για τις φασιστικές και μισαλλόδοξες θέσεις τους, καθώς και της εκ μέρους τους κινητοποίησης των πολλών παρεκκλησιαστικών μηχανισμών τους που παριστάνουν τις πολιτικές οργανώσεις ή τους πολιτιστικούς φορείς. Λογικό είναι λοιπόν ότι τα παραπάνω οδηγούν σε άρση του όποιου δικού μας αυτοπεριορισμού και συνεπώς η Ελληνική Εθνική Θρησκεία δικαιωματικά εκφράζει δια του παρόντος την θέση της, καταδικάζοντας προηγουμένως ισόποσα:

1. Τους προγραμματισμένους από μια πονηρή προπαγάνδα 120 ετών αυτοαποκαλούμενους «διεθνιστές», οι οποίοι, αγνοώντας ότι η επαναφορά των όρων «ελευθερία», «δημοκρατία», «πατρίδα» και «έθνος» μετά από αιώνες αφανισμού τους από τον κυρίαρχο Χριστιανισμό, έγινε και εδραιώθηκε από την ευρωπαϊκή δημοκρατική Αριστερά της περιόδου 1790 – 1890, λειτουργούν ως σκύλοι του Παβλώφ κάθε φορά που ακούνε να γίνεται λόγος για «έθνος» και «πατρίδα» και βγάζουν προς αυτά το πιο απροκάλυπτο μίσος, προσπαθώντας να πείσουν τον εαυτό τους και τους άλλους ότι για να είναι κάποιος σωστός άνθρωπος πρέπει πρωτίστως να είναι άρριζος και άπατρις. Προσωποποιήσεις της απόλυτης αντίφασης, από την μία υπερασπίζονται (όσοι υπερασπίζονται…) με υποκρισία τα αυτόχθονα Έθνη της αμερικανικής ηπείρου, τις ιθαγενείς «παραδόσεις» ή ζητούν «πατρίδα για τους Παλαιστινίους» και από την άλλη θεωρούν ύποπτη «φασιστικότητας» την επίκληση του έθνους, της παράδοσης και της πατρίδας στην Ελλάδα από Έλληνες Εθνικούς! Η πιο ανατριχιαστική έκφραση αυτών των «διεθνιστών» φασιστών (χειριστών δηλαδή υπεργενικεύσεων, υπεραπλουστεύσεων, παράλογων επαγωγών και ωμών στοχοποιήσεων) υπάρχει μάλιστα γραμμένη σε κάποιους τοίχους της Αθήνας: «Καρκίνο στο συκώτι του κάθε πατριώτη!»

2. Τους προγραμματισμένους από την περίπου ίσης ηλικίας με την προηγούμενη εθνοκάπηλη «ελληνο»χριστιανική προπαγάνδα αυτοαποκαλούμενους «εθνικιστές», τους μεγαλύτερους εχθρούς του Ελληνικού Έθνους, την φύση του οποίου διαστρεβλώνουν πολύτροπα και κακοποιούν, ταυτίζοντάς το με την τυπική υπηκοότητα σε ένα σχετικά νεοσύστατο (19ος αιώνας) Κράτος που απλώς ονομάζεται «Ελληνικό», αλλά και, ακόμα χειρότερα, με την ιδιότητα του πιστού της βαθύτατα ανθελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτούς που προσπαθούν να μας πείσουν ότι το να αγαπάμε το Έθνος μας ταυτίζεται με την υποχρέωση να υποτασσόμαστε σε αυτούς που κατεξοχήν το πολεμάνε (δηλαδή τους ορθόδοξους θεοκράτες) ή να αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα το να φέρει ο εχθρός μας το όνομά μας με γελοίες εξισώσεις τύπου Έλληνας ίσον Χριστιανός Ορθόδοξος! Προσωποποιήσεις της απόλυτης αντίφασης, από την μία παριστάνουν ότι σέβονται τον πραγματικό, δηλαδή προχριστιανικό Ελληνισμό και από την άλλη θεωρούν ύποπτη «αντεθνικότητας» την ιστορική άρνηση του ανθελληνικού Βυζαντίου ή το κάλεσμα για παλινόρθωση αυτού ακριβώς του πραγματικού, δηλαδή προχριστιανικού Ελληνισμού! Αγκαλιάζουν ανενδοίαστα τις πιο χυδαίες μορφές ρατσισμού, ξενοφοβίας, μισαλλοδοξίας και κοινωνικού φασισμού, ο δε πιο ανατριχιαστικός παραλογισμός τους είναι η αρκετά βίαιη απαίτησή τους για μία δήθεν «εθνική ενότητα», την οποία φυσικά εννοούν μόνο κάτω από τις ισχύουσες συνθήκες της ορθοδοξοκρατίας και όχι μέσα από την ανατροπή τους: για να σώσουμε έναν απροσδιόριστο και θολό «Ελληνισμό» ή μία ενδοσυνοριακή «πατρίδα» (άγνωστη λέξη ούτως ή άλλως στα «ιερά» βιβλία της θρησκείας τους!) πρέπει όχι μόνο να μισούμε όλους τους αλλοεθνείς αλλά και από πολέμιοι της ορθόδοξης θεοκρατίας να γίνουμε υπηρέτες και τραμπούκοι της!

Το ζήτημα της ελληνικότητας ή μη ελληνικότητας, αντίθετα από το ζήτημα της «ελληνοποίησης» μεταναστών είναι εξαιρετικά απλό. Έλληνας είναι μόνον όποιος με ελεύθερη βούληση αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοιος, όποιος τιμά ΟΛΗ την ιστορική διαδρομή του Ελληνικού Έθνους, είτε την εποχή που αυτό ήταν ελεύθερο και αυτεξούσιο, είτε τις εποχές που ήταν υπόδουλο σε ξένους κυρίαρχους, όποιος (τουλάχιστον) σέβεται την Ελληνική Εθνική Παράδοση και Θρησκεία και τέλος, όποιος εκδηλώνει εμπράκτως στην ζωή του και επίσης μεταδίδει στους συνανθρώπους του τα κύρια χαρακτηριστικά της Ελληνικότητας που είναι η Ελευθεροπρέπεια, η Αρετή και ο Ανθρωπισμός.

Η δική μας ένσταση στην «ελληνοποίηση» μεταναστών που ετοιμάζει το ελληνικό Κράτος είναι ότι αυτή θα γίνει με κριτήρια που δεν έχουν σχέση με την πιο πάνω απλή, ιστορικά έγκυρη και ορθή διατύπωση της ελληνικότητας, με αποτέλεσμα ο πραγματικός Ελληνισμός να βρεθεί σε ακόμα δυσχερέστερη θέση, περαιτέρω μειούμενος σε ποσοστό επί του «γενικού πληθυσμού» των υπηκόων του Κράτους που απλώς λέγεται «Ελληνικό». Ενώ αριθμητικά όσο και ποιοτικά είχαμε έως τώρα απέναντί μας τους ανθέλληνες ρασοφόρους, το κατ’ απονομήν «ελληνικό» (μέσω υπηκοότητας) «ποίμνιό» τους, τους πωρωμένους και ανιστόρητους βυζαντινόπληκτους ρωμιούς («ελληναράδες») και τα παγκοσμιοποιημένα αντιπατριωτικά «fashion victims» της Παγκοσμίου Ιερουσαλήμ, τώρα η ποικιλία θα αυξηθεί και ο ζωολογικός κήπος θα φιλοξενεί και άλλα πολιτισμικά είδη που, όπως και τα προηγούμενα, θα απέχουν έτη φωτός από τον μοναδικό, έλλογο και δοξαστικό για τον Άνθρωπο πολιτισμό που ενέπνευσαν στους προγόνους μας, σε αυτά εδώ τα χώματα, οι Ολύμπιοι Θεοί.

Γνωρίζουμε πόσο δύσκολη είναι η θέση μας και πόσο δυσκολότερη θα γίνει σίγουρα στο μέλλον, όμως εμείς οι Έλληνες Εθνικοί από πλευράς μας δεν θα σταματήσουμε τον αγώνα. Τον τίμιο αγώνα για την παλινόρθωση της Ελληνικής Παράδοσης, Θρησκείας και καθημερινού Τρόπου στην πατρίδα ΜΑΣ, στην χώρα των Ελλήνων, αφετηρία του οποίου αγώνα υπήρξε το κίνημα των πληθωνιστών ομοεθνών μας τον 15ο αιώνα και τα αιτήματα του οποίου εμείς σήμερα επαναπροβάλλουμε και προσυπογράφουμε. Έναν αγώνα που έχει προ πολλού προσδιορίσει με σαφήνεια τον πραγματικό εχθρό, δηλαδή την ορθόδοξη θεοκρατία που έως σήμερα έπνιγε συστηματικά στην γέννησή της κάθε απόπειρα του Έθνους των Ελλήνων να σηκώσει κεφάλι. Όλοι οι άλλοι είναι απλώς σύμμαχοι ή μισθοφόροι αυτού του ενός πραγματικού εχθρού, παρόλο που παρατάσσονται απέναντί μας με διαφορετικές αμφιέσεις και προσωπεία.

Δεν θα πέσουμε ποτέ στην παγίδα να επιλέξουμε ηλιθιωδώς ποιος θα ακυρώνει αύριο τον πραγματικό Ελληνισμό και να συναινέσουμε έτσι στην ακύρωσή μας. Το εάν θα είναι η ελλαδική ή η κωνσταντινουπολίτικη, η βαλκανική ή η ευρωπαϊκή, η ιουδαϊκή ή χριστιανική ή μωαμεθανική, η διεθνιστική ή η ψευτοπατριωτική, η παλαιομοδίτικη ή η μοντέρνα εκδοχή της Παγκόσμιας Ιερουσαλήμ, αυτό αφορά μόνο την ίδια σε επίπεδο εσωτερικής κατανομής αρμοδιοτήτων στα διάφορα κομμάτια της. Είτε απέναντί της συνολικά, είτε απέναντι στα διάφορα μεμονωμένα κομμάτια της που κάθε φορά θα βρίσκουμε απέναντί μας, εμείς οι Έλληνες Εθνικοί, όπως αυτονόητα και οι άλλοι Εθνικοί του πλανήτη, θα αγωνιζόμαστε ακατάπαυστα για το μη διαπραγματεύσιμο δικαίωμα όχι μόνο να υπάρχουμε, αλλά και να μεταδίδουμε την δική μας Παράδοση στις γενιές που ακολουθούνε.

Τολμάμε να αγωνιζόμαστε. Τολμάμε και να νικάμε.

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

www.ysee.gr

«Μακράν σταθήτε βέβηλοι, να ο Θεός εφάνη! να οι ναοί εσείσθηκαν εις ταις κρυφαίς σπηληαίς μας, και το βουνό του Παρνασσού συθέμελον βρυχάται. Πάλιν εκαταδέχθηκε ο Απόλλων να γυρίση εις τα παληά λιμέρια του, να ζωντανεύση πάλιν το σπήλαιον που τώβοσκεν αιώνια σαπίλλα, πάλιν εμπνέει τας ψυχάς των σοβαρών ανθρώπων και φωλιαστός ‘ς τα σωθικά στρέφει, γεννά τον οίστρον, οπού ποτίζει την καρδιάν με βακχικήν μανίαν και την ψυχήν μας συγκινεί, πιέζει και συντρίβει... Ελάτε ν’ αγκαλιάσωμεν τους πατρικούς Θεούς μας, και πρώτον τον μονογενή που μ’ άσβεστον λαμπάδα τον κόσμον όλον κυβερνά, τον Ήλιον πατέρα... που το πάθος του εδήλωσε κρυμμένος ‘ς την μαυρίλλαν του σκοταδιού, λοξά θορών τα έργα των κακούργων. Ούτε η δυστυχία μας, τα θαυμαστά μνημεία, αι τέχναι μας, αι αρεταί κ’ αι θείαι συγγραφαί μας αυτούς τους συνεκίνησαν! κ’ έπεσαν τόσα κάστρα από φωτιάν και σίδηρον σύρριζα φαγωμένα, και τόσοι χρυσομάρμαροι ναοί των ουρανίων, κι άνθρωποι που ‘χαν εξ αρχής το κράτος γης, θαλάσσης εδιώχθησαν, κι από ταις σπηληαίς εδιώξαν τα θηρία, κι ακόμη, δυστυχής εγώ, Ιερόν ζητώ ‘ς τον κόσμον! Ημείς, οπού το ύστερον ξεθύμασμα της Μοίρας από πατρίδα εχώρησε και τάφους των γονέων μένομεν εις παράδειγμα της ανθρωπίνης τύχης. Αλλ’ αν του Βασιλέως μου και του υιού συνάμα δεν δράμη η βοήθεια, ώ τότε επί τέλους αι χάριτες ας σβέσωσι της θείας μας της γλώσσης κι αυταί αι τέχναι ας χαθούν, τα ονόματα τα τόσα, οπού τα καθιέρωσαν οι κόποι κ’ οι αιώνες, ‘ς τον βούρκο της λησμονησιάς δια πάντα ας ποντισθώσι, κι αυτοί εδώ των Πελασγών τα λείψανα ας λάβουν, και τ’ άγια μυστήρια, κι ας φιλοτιμηθώσι να διασώσουν την τιμήν τοσούτων ονομάτων, και τα βιβλία που δηλούν τόσους και τόσους κόπους ψυχών οπού ενίκησαν τον χρόνον και τον Άδην. Αυτή, ώ πάτερ Ήλιε, θα γίνη η οπλοθήκη οπού μια ‘μέρα την πτωχήν φυλήν θ’ αναγεννήση»

(αποσπάσματα από τον «Ύμνο στον Ήλιο» του Μιχαήλ Μάρουλλου, πληθωνιστή «στρατιότο» του 15ου αιώνα, μετάφραση του εθνικού μας ιστορικού Κωνσταντίνου Σάθα - «Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη», τόμος Ζ)